ازدواج: تفاوت میان نسخه‌ها

متعه يا ازدواج موقت، در دوران جاهليت معروف بود.در اين نکاح، از ابتدا مدت ازدواج معلوم مى‌شد و با اتمام آن مدت، زن و شوى از هم جدا مى‌شدند. به چنين ازدواج موقتى «متعه» مى‌گفتند، زيرا به قصد استمتاع از زن(در مدتى مشخص) تحقق مى‌يافت.<ref>. المفصل فى تاريخ العرب قبل الاسلام ج ۵، ص ۵۳۶</ref> چنان که تاجران و نيز جنگ جويان در سفر، و در مناطقى دور از خانه و وطن، به نکاح متعه مى‌پرداختند که وقتى مدت آن پايان مى‌يافت، عقد، خودبه خود فسخ مى‌شد و آن شخص رهنورد(مثلاً تاجر) نيز به راه خود ادامه مى‌داد.<ref>. همان ص ۵۳۷</ref> در مورد مراحل انجام اين ازدواج، گاهى گفته مى‌شود: «غالباً در متعه، مهريه و خواستگارى ساقط مى‌شد». در اين باره بايد گفت مسلّماً در متعه، خواستگارى ـ به معناى متعارف آن ـ کمتر تحقق مى‌يافت و بيشتر به شکل عقدى خصوصى ميان مرد و زن برگزار مى‌شد، اما با وجود اين، مهريه اى معين ۸و به احتمال زياد، به خود زن پرداخت مى‌شد. <ref>. تاریخ الجاهلیه. ص156</ref>

متعه ازدواجی بود که اسلام آن را بر اساس آیه «...فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْکُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِيمًا حَکِيمًا» <nowiki><ref>. و زنانى را که متعه کرده‏ ايد مهرشان را به عنوان فريضه‏‌اى به آنان بدهيد و بر شما گناهى نيست که پس از مقرر با يکديگر توافق کنيد مسلما خداوند داناى حکيم است(نساء /24) امضا نمود. مفسران شیعه این آیه را امضای متعه دانسته‌اند و کلمه استماع موید آن است. چون در متعه بیشتر تمتع جنسی مدنظر است و اصل تشریح آن نیز در یکی از غزوات می‌باشد که لشکریان اسلام مدتی از خانواده خود دور افتاده بودند و تعبیر از صداق به اجرت نیز موید دیگری است و علاوه براین ابن عباس و ابی بن کعب و ابن مسعود «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ» "الی اجل مسمی" قرائت کرده‌اند که «الی اجل مسمی» مهم ترین فرق بین ازدواج دائم و موقت است</nowiki><ref>.کنزالعرفان، ج ۲، ص ۱۷۴ .</ref>.