آیه اکمال دین: تفاوت میان نسخه‌ها

در اینجا دو تفسیر وجود دارد. بر اساس تفسیر اول دین مشتمل بر اجزای مختلفی است و مرکب و مجموعه است؛ مجموعه‌ای از عقاید و اخلاق و احکام. خود احکام هم مجموعه‌ای است، اخلاق هم مجموعه‌ای است، عقاید هم مجموعه‌ای است که کل آن، دین نامیده می‌شود. خدا می‌فرماید دین شما را کامل کردم یعنی آخرین جزئی که نتیجه آن تمامیت و کمال این دین است به شما ارائه شده است. علامه طباطبایی تمام به موجودی اطلاق میدارد که دارای اجزایی است و هر جزء اثر مستقل دارد. اگر این اجزاء پیوستگی داشت و به انتها رسید آن وقت کمال می‌شود. لذا دین اجزا و شرایطی دارد که هر کدام مستقلا دارای ارزش و نتیجه‌ای است و آخرین جزء که دین با آمدن آن پایان پیدا می‌کند ولایت است. بر اساس این تلقی ارتباطی میان جزء اخیر و مابقی اجزا دیده نمی‌شود و اجزای قبل هم می‌توانند در جای خود دارای اثر باشند ولی برخی اینگونه تفسیر می‌کنند که دین اجزا دارد ولی تا جزء اخیر که ولایت است تثبیت نشود و تحقق نپذیرد هیچ کدام از اجزای سابق اثری در کمال انسان ندارد و نماز و زکات و صوم بی‌ولایت ارزش ندارد و همه اینها با جزء اخیر اثر پیدا می‌کند. این تفسیر دوم از کمال دین تفسیری است که امام خمینی در شرح دعای سحر مطرح کردند. <ref>[https://iqna.ir/00HKfM تفسیر متفاوت علامه طباطبایی و امام خمینی از آیه اکمال دین]</ref>