ویراستار
۸٬۴۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «==مترادفات قرآنی پرواز== «'''پرواز'''»؛ به هوا رفتن و جابه‌جا شدن در هوا مانند پرنده.<ref>لغت نامه دهخدا, ص578</ref> مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «أذری»، «نسف»، «طار». ==مترادفات «پرواز» در قرآن== {| class="wikitable" |+ !واژه !مشاهده ریشه شناسی واژه !مش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مترادفات قرآنی پرواز== | ==مترادفات قرآنی پرواز== | ||
«'''پرواز'''»؛ به هوا رفتن و جابه‌جا شدن در هوا مانند پرنده.<ref>لغت نامه دهخدا, ص578</ref> مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «أذری»، «نسف»، | «'''پرواز'''»؛ به هوا رفتن و جابه‌جا شدن در هوا مانند پرنده.<ref>لغت نامه دهخدا, ص578</ref> مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «أذری»، «نسف»، «طار/استطار». | ||
==مترادفات «پرواز» در قرآن== | ==مترادفات «پرواز» در قرآن== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|[[ذرو (ریشه)|ریشه ذرو]] | |[[ذرو (ریشه)|ریشه ذرو]] | ||
|[[ذرو (واژگان)|مشتقات ذرو]] | |[[ذرو (واژگان)|مشتقات ذرو]] | ||
| | |{{AFRAME|Surah=18|Ayah=45}} | ||
|- | |- | ||
|نسف | |نسف | ||
|[[نسف (ریشه)|ریشه نسف]] | |[[نسف (ریشه)|ریشه نسف]] | ||
|[[نسف (واژگان)|مشتقات نسف]] | |[[نسف (واژگان)|مشتقات نسف]] | ||
| | |{{AFRAME|Surah=20|Ayah=105}} | ||
|- | |- | ||
|طار | | طار/استطار | ||
|[[طیر (ریشه)|ریشه طیر]] | |[[طیر (ریشه)|ریشه طیر]] | ||
|[[طیر (واژگان)|مشتقات طیر]] | |[[طیر (واژگان)|مشتقات طیر]] | ||
| | |{{AFRAME|Surah=6|Ayah=38}} | ||
|} | |} | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
و انْتُسِفَ لونه- رنگ و رويش تغيير كرد- مثل- اغبر وجهه- و نُسْفَة- سنگپا كه چرك پا را با آن برطرف ميكند.<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج4، ص: 325-324</ref> | و انْتُسِفَ لونه- رنگ و رويش تغيير كرد- مثل- اغبر وجهه- و نُسْفَة- سنگپا كه چرك پا را با آن برطرف ميكند.<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج4، ص: 325-324</ref> | ||
=== | ===«طار/استطار»=== | ||
الطَّائِر: هر حيوانى كه بال داشته باشد و در هوا پرواز كند جمع طائر- طَيْرٌ- است مثل راكب و ركب، طَارَ، يَطِيرُ، طَيَرَاناً پرواز كرد (وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ- 38/ انعام)(وَ الطَّيْرَ مَحْشُورَةً- 19/ ص)(وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ- 41/ نور) (وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ- 17/ نمل) (وَ تَفَقَّدَ الطَّيْرَ- 20/ نمل) تَطَيَّرَ فلانٌ و اطَّيَّرَ: اصلش فال زدن به پرندگان است، سپس در باره هر چيزى كه با آن فال نيك يا فال بد بزنند بكار مىرود (تفاؤل و تشاؤم). | الطَّائِر: هر حيوانى كه بال داشته باشد و در هوا پرواز كند جمع طائر- طَيْرٌ- است مثل راكب و ركب، طَارَ، يَطِيرُ، طَيَرَاناً پرواز كرد (وَ لا طائِرٍ يَطِيرُ بِجَناحَيْهِ- 38/ انعام)(وَ الطَّيْرَ مَحْشُورَةً- 19/ ص)(وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ- 41/ نور) (وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ- 17/ نمل) (وَ تَفَقَّدَ الطَّيْرَ- 20/ نمل) تَطَيَّرَ فلانٌ و اطَّيَّرَ: اصلش فال زدن به پرندگان است، سپس در باره هر چيزى كه با آن فال نيك يا فال بد بزنند بكار مىرود (تفاؤل و تشاؤم). | ||