امام موسی صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

یكي از مهم‌ترين نقش‌هايی كه امام موسی برای اصلاح موقعيت سیاسی و اجتماعی لبنان، انجام داد، نهادسازی بود يعنی مجلس اعلای شيعيان لبنان را تأسيس و افراد تحصيل‌كرده و علمای شيعه را در اين مجلس جمع كرد؛ تاثیر کارهای وی در لبنان تا به حدی است که قوانين مدنی تابع مقررات مجلس اعلای اسلامی شيعيان است؛ برای مثال قانون «ارث» در لبنان بر اساس قوانين تشيع تدوین یافته است(اهل سنت قوانين‌شان بر اساس مذهب حنبلی است كه طبق آن، به دختر ارث نمی‌رسد). تشکیل نهاد «حركة المحرومين» ، «جنبش امل» و مدارسی برای سوادآموزی و بالابردن سطح فرهنگ شيعيان را نیز از دیگر اقدمات امام موسی صدر برای ارتقاء سطح شیعیان می توان دانست. با اقدامات ایشان نهضتی شكل گرفت كه شيعيان از پائين‌ترين سطح گروه‌های قومی لبنان به بالاترين گروه‌ها رسيدند. تا پيش از امام موسی صدر نهاد شيعی در لبنان وجود نداشت بلكه فئودال‌های شيعه وجود داشتند.<ref>ص105</ref> علاوه بر همه اینها امام موسی صدر با مديريت و برنامه ريزی، كانون وكلا را تشكیل داد و دانشگاه‌ها را سهميه‌بندی كرد تا مشخص شود چه تعداد دانشجو در چه رشته‌ای مشغول تحصيل شوند.<ref>ص108</ref>

جنوب لبنان چون با اسرائيل هم مرز بود، به نوعی بخش فراموش شده به شمار می رفت و دولت نيز به اين منطقه توجهی نمی كرد. امام موسی صدر توانست به مردم ياد بدهد كه خواسته‌های خود را از دولت مطالبه كنند. وی همچنين در اين منطقه مدرسه، درمانگاه و مراكز فرهنگی تأسيس و شيعيان ثروتمند خارج از لبنان را وادار كرد كه برای اعضای فاميلشان در جنوب لبنان كمك ارسال كنند، مسجد و مدرسه بسازند و چاه آب بزنند.<ref>ص68</ref>

امام موسی صدر در كتاب «زهرا(س)؛ فصلی ازكتاب رسالت» ابتدا به ايراد مسائلی درباره زنان پرداخته و در خلال اين سخنان برخی مسائل مبتلابه زنان جامعه را كه ريشه فرهنگی داشته از ساحت مقدس تعاليم اسلام جدا ساخته و آن‌ها را ناشی از عادات اشتباه موروثی رايج طی قرون مختلف می‌داند كه به اسلام نسبت داده شده است. امام موسی صدر همچنين روش قرآن را چنين بيان میكند «آياتی كه در بيان احكام يا قانونگذاری يا پند و اندرزها، زن را به مرد ملحق می‌سازد، بس فراوان است بدون آنكه مقام زن را تنزل دهد يا او را تحقيركند و شأن او را كمتر از مرد بداند.»<ref>ص91</ref> ایشان در دفاع از حجاب به عنوان اصل مسلم اسلام می‌گويد: «اما موضوع حجاب در اسلام به منظور تحقير زن يا حبس يا بزرگداشت و تمجيد بيش از حد او صورت نگرفته است آنچنان كه نزد برخی از ملل چنين ديدگاهی متعارف است. بلكه حجاب، سلاح زن در جلوگيری از طغيان حالت زنانگی اوست تا مبادا اين حالت و اين جنبه زن بر ديگر توانايی‌های او غلبه كند. اين مقصود در آيات قرآنی كه زنان را از نرمش در سخن گفتن يا پای كوفتن به هنگام راه رفتن يا زينت‌نمايی بازمی‌دارد، به خوبی و روشنی آشكار است؛ حقيقت اين است كه آشكار كردن زيبايی‌های زن به طغيان و سركشی جنبه زنانگی او بر وجود زن منجر می شود و زن را تنها به یك تابلوی هنری بدل می‌سازد.». امام موسی صدر برخلاف نمادهای فرهنگ غرب، بی‌حجابی را نماد تحقير زن می‌داند و بيان می‌كند: «اين مسئله عامل حقارت زن و انكار توانمندی‌های اوست و باعث از بين رفتن عمر، وقت و فرصت‌های گرانبهای او می‌شود؛ به ويژه اين مسئله به محروميت زن و جامعه از خدمت مادری او می‌انجامد .<ref>292</ref>

امام موسی صدر در تفسیر خود پایبند به برخی از روش ها و مبانی بوده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود:

غیر از آنچه گفته شد دو نظريه درباره ربودن امام موسی صدر وجود دارد. بنابر یک نظریه نظر به جایگاه امام موسی صدر در انقلاب ایران، دول متخاصم سعی نمودند تا با حذف وی انقلاب ایران را با چالش رهبری مواجه کنند. نقل است که وقتی از امام خمينی(ره) سؤال شد برای مملكت‌داری چه كار كنيم؟ امام (ره) می‌فرمايند «من امام موسی صدر را دارم»؛ نظریه دوم به توطئه احزاب لینانی برای جلوگیری از پیوستن جوانان به جنبش امل باز می گردد. احزاب لبنانی پس از تأسيس جنبش امل نيروهايشان را كه اكثرا جوان بودند از دست دادند زيرا آنان جذب امام موسی صدر و جنبش امل شدند؛ بنابراين جهت خروج از این وضعیت تلاش کردند تا ایشان ربوده شود.<ref>ص105</ref>