۷۰۲
ویرایش
Parsaeiyan (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '<div style="text-align:justify">↵' به '') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
حقارت؛ حس خودکم بینی و کوچک شمردن تواناییهای خود. حقارت، یکی از امراض روحی است که به دلایل مختلف از جمله ضعف جسمی، بی توجهی به خود، مقایسه نادرست با دیگران و ... شکل میگیرد. احساس حقارت گرچه گاهی سبب انگیزه تلاش است، اما آثار زیانباری نیز می تواند به همراه داشته باشد. افسردگی، ناامیدی، اضطراب، اختلال شخصیت، حس انتقام گیری، و خود کشی از جمله عوارض حاصل از حقارت است. شناخت خود و ارزشهای والای خود و پای بندی به شاخصههای دینی از جمله راهکارهای برون رفت از این مرض روانی است. | حقارت؛ حس خودکم بینی و کوچک شمردن تواناییهای خود. حقارت، یکی از امراض روحی است که به دلایل مختلف از جمله ضعف جسمی، بی توجهی به خود، مقایسه نادرست با دیگران و ... شکل میگیرد. احساس حقارت گرچه گاهی سبب انگیزه تلاش است، اما آثار زیانباری نیز می تواند به همراه داشته باشد. افسردگی، ناامیدی، اضطراب، اختلال شخصیت، حس انتقام گیری، و خود کشی از جمله عوارض حاصل از حقارت است. شناخت خود و ارزشهای والای خود و پای بندی به شاخصههای دینی از جمله راهکارهای برون رفت از این مرض روانی است. | ||