قاریان هفتگانه(قراء سبعه): تفاوت میان نسخه‌ها

قاریان هفتگانه براساس اصولی، قرائت ها را تنظیم می کردند و این قواعد طبق راویان نیز متمایز بوده است. برای نمونه، قواعد قرائت نافع به روایت قالون شامل اثبات بسمله میان هر دو سوره؛ مگر بین سوره انفال و برائت. تلاوت به شکل قصر و توسط در مد منفصل؛ ادغام «ذ» در «ت»؛ مثل: اتخذتم، اخذتم…؛ تقلیل «الف». نمونه دیگر از قواعد قرائی، مربوط به روایت ورش از نافع است که برخی از این قواعد شامل ذکر بسمله؛ بدون بسمله و با رعایت قانون سکت؛ بدون تلاوت بسمله و به صورت وصل می-باشد.<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA_%D9%86%D8%A7%D9%81%D8%B9 .ویکی فقه]</ref> قرائت حمزه نیز شامل قواعدی همانند ادغام حرف «د» در کلمه «قد» در حروف «ج، ذ، س، ش، ص، ض، ظ» و ادغام «ت» تانیث متصل به فعل در حروف «ج، ذ، ز، س، ص، ظ»؛ و ادغام «ذ» در «ت» در یک کلمه، مانند ابوعمرو بصری؛ مد متصل و منفصل را به اشباع قرائت کرده است. الف‌های منقلب از «ی» را در افعال، الف‌های مقصور «اعلی» و «ازکی» و مانند آن‌ها را اماله می‌کند؛ در کلماتی که همزه دارند، هنگام وقف روی آن‌ها همزه اول کلمه را به تحقیق و همزه وسط و آخر را به تسهیل قرائت کرده است؛«ص» ساکن پیش از «د» را در هر کلمه‌ای که بیاید به اشمام صدای «ز» قرائت کرده است؛ مانند: تصدیق؛ یصدر؛ یا «‌های» اضافه را به اثبات در حال وصل، و به حذف در حال وقف قرائت کرده است.<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA %D8%AD%D9%85%D8%B2%D8%A9 %D8%A8%D9%86 %D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8 %D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%AA .ویکی فقه]</ref> همچنین، قواعد ابن کثیر در قرائت، عبارتند از خواندن بسم الله در بین دو سوره؛ مگر بین انفال و توبه. خواندن مد منفصل به قصر و متصل به توسط. میم جمع اگر بعدش متحرک باشد را مضموم و به واو مدی صله می‌دهد (مثلا «علیهم و لا الضالین» را «علیهمُوا و لا الضالـین» می‌خواند. هائ ضمیر اگر مضموم و قبل از آن حرف ساکن و بعد از آن حرف متحرک باشد به واو مدی صله می‌دهد، مانند: «منهُ ءَایات».  اگر هاء ضمیر مکسور و قبل از حرف ساکن و بعد از آن حرف متحرک باشد، به یاء صله می‌دهد، مانند: «فِیهِ هُدَیً» هاء ضمیر یا هاء کنایه به هائی می‌گویند که در آخر کلمات آمده و دلالت بر ضمیر مفرد مذکر غائب دارد. هاء کنایه در اصل مضموم است؛ ولی اگر قبل از آن کسره یا، یاء ساکن یا مدی بیاید، هاء کنایه مکسور می‌گردد.

بنابراین، مفسر در تفسیر باید علاوه بر قرائت عاصم به سایر قرائات معتبر نیز نظر داشته باشد و ذکر احتمالات متعدد تفسیری بر اساس قرائت‌های مشهور و معتبر یک مزیت تفسیری به حساب می‌آید.<ref>[https://iqna.ir/fa/news/3844921/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%88%D9%81%D8%B5%D9%84%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D8%AA-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 . بررسی مبانی قرائی تفسیر در دوفصلنامه «مطالعات قرائت قرآن»]</ref> در عین حال، استفاده از قرائات‌ مختلف هفت‌گانه به‌ویژه در محافل رسمی و سالن‌های اجرا قابل استفاده است؛ چرا که این نوع اجرا به احیای تلاوت‌های متواتر کمک می‌کند تا قاری خود را تنها به تلاوت قرآن به روایت حفص از عاصم که در بیشتر کشورهای اسلامی مرسوم و یا روایت قالون و ورش که در حال حاضر در کشورهای مغرب عربی باب است، محدود نکند.<ref>[https://iqna.ir/fa/news/3573926/%D9%88%DB%8C%DA%98%DA%AF%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D9%85%D8%B5%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D9%82%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86<nowiki> . ویژگی‌های تلاوت مصری‌ها در مقایسه با دیگر قاریان ]</nowiki></ref>