ویراستار
۲٬۱۹۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''ریشه «اسم»''' (ˀSM)؛ نام، نامیدن؛ این ریشه و مشتقاتش جمعا 71 بار در قرآن کریم بهکار رفتهاند. == معنای لغوی == اسم: نام. گويند: اصل آن سمو است همزه اول عوض از واو است و گويند: اصل آن و سم بمعنى علامت است واو بهمزه قلب شده. و آن لفظى است كه بر چيزى گذاش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲۷: | خط ۲۲۷: | ||
[[منابع ریشه شناسی 2]] | [[منابع ریشه شناسی 2]] | ||
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]] |