نفخ صور

نفخ صور؛ دمیدن اسرافیل در صور (شاخ) را گویند.

نفخ صور در قرآن

صور اسرافیل در آیه ۷۳ سوره انعام آمده است: «و له الملك يوم ينفخ في الصور» و روزی که در صور دمیده شود فرمانروایی از آن اوست. در آیه ۹۹ سوره کهف نیز چنین آمده «و ترکنا بعضهم يومئذ يموج في بعض، و نفخ فى الصور فجمعناهم جميعاً»، و آن روز آنان را رها کنیم که درهم و برهم شوند؛ و آنگاه در صور دمیده شود و آنان را چنان که باید گردآوریم.

قیامت و نفخ صور

دمیدن در صور [= شیپور] از علامتهای حتمی قیامت است. تعبیر نفخ صور ده بار در قرآن به کار رفته است. در آیات نمل،۸۷ و یس، ۵۱ و آیات دیگری به نفخ صور اشاره شده. گاهی در قرآن به جای نفخ صور از «صیحه» (بانگ مرگبار) تعبیر می شود. در آیه ۴۲ سوره «ق» آمده است: «روزی که صیحه را به حق بشنوند آنگاه روز رستاخیز است». گفته اند: اسرافیل دوبار در صور می دمد یکبار برای میراندن و یکبار برای زنده کردن و میان هر دو نفخه چهل سال فاصله است. در عرف زبان فارسی «تا نفخ صور»یعنی تا پایان دنیا و آغاز قیامت چنان که مولوی گوید:

رگ رگست این آب شیرین و آب شور/ در خلایق می رود تا نفخ صور (مثنوی، طبع نیکلسون دفتر اول بیت، ۷۴۶)

منابع

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.