صید (ریشه)
ریشه «صید» (ṢYD)؛ صید، شکار، شکار کردن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
صيد: شكار كردن. «صاده صيدا: قنصه و اخذه بحيلة» «وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا» مائده: 2. چون از احرام خارج شديد شكار بكنيد يعنى بعد از احلال شكار جايز است.
صيد همانطور كه مصدر است بمعنى مفعول يعنى شكار شده نيز ميايد «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ» مائده: 95. ايضا «وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُماً» مائده: 96 (قاموس قرآن، ج4، ص167-168).
ساخت‌های صرفی در قرآن
صَید (اسم): 5 بار
اِصطَیَدَ (فعل باب افتعال): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | صَید | صَید | صَید | صيد: شكار كردن | قاموس قرآن، ج4، ص: 167 | |
| آفروآسیایی | *c̣awad-/*c̣ayad- | صود | hunt | شکار | 2 سد = صد (منع) | |
| سامی | *ṣVwad/*ṣVyad- | صود | 'hunt (v.), take, catch' 1, 'fish' 2 | «شکار کردن، گرفتن» 1، «ماهی» 2 | 2 سد = صد (منع) | |
| اکدی | ṣâdu | صَدُ | ||||
| اگاریتی | ṣd | صد | ||||
| عبری | ṣwd | صود | ||||
| مهری | c̣ayd 2 | صَید | ||||
| جبالی | c̣od 2 | صُد | ||||
| حرصوصی | ṣayd 2 | صَید | ||||
| سقطری | ṣode 2 | صُدِ | ||||
| عربی | ṣyd | صید | ||||