سیح (ریشه)
ریشه «سیح» (SYḤ)؛ جریان، سیر. این ریشه 3 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سيح: جريان و سير در صحاح آمده «سَاحَ الماءُ: جَرَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ- سَاحَ فِي الْأَرْضِ: ذَهَبَ». «فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ» توبه: 2. چهار ماه در اين سرزمين بگرديد و و مهلت داريد.
«التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ» توبه: 112. «قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ» تحريم: 5. بعقيده الميزان سائحون آنهااند كه از مسجدى بمسجدى و از محلى دينى بمحلى گردش و سير ميكنند (قاموس قرآن، ج3، ص361).
ساخت‌های صرفی در قرآن
ساحَ (فعل مجرد): 1 بار
سائِح (اسم فاعل): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | ساحَ | ساحَ | ساحَ | سيح: جريان و سير در صحاح آمده «سَاحَ الماءُ: جَرَى عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ- سَاحَ فِي الْأَرْضِ: ذَهَبَ» طبرسى سير با مهلت فرموده | قاموس قرآن، ج3، ص: 360 | |
| آفروآسیایی | *suḥ- | سح | pour, (make) wet | ریختن، خیس کردن | ||
| آفروآسیایی | *sa(w/yV)ḥ- | سح | wind | باد | ||
| سامی | *šuḥ- | شح | 'flow, pour' | "جریان، ریختن" | ||
| سامی | *šaḥ(aḥ)- | شح | 'wind' 1, 'air, atmosphere' 2 | "باد" 1، "هوا، جو" 2 | ||
| اکدی | šēḫu 1 | شِخُ | ||||
| عربی | sḥḥ | سحح | ||||
| عربی | saḥāḥ- 2 | سَحَح- | ||||