دخن (ریشه)
ریشه «دخن» (DH̬N)؛ دود. این واژه تنها 2 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
دخن: دخان يعنى دود ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا فصّلت: 11 ظاهرا مراد از دخان همان گازهاى غليظ است كه از زمين در وقت سرد شدن برخاسته و بتدريج رقيق شده و طبقات جوّ را تشكيل داده است (قاموس قرآن، ج2، ص334).
ساخت‌های صرفی در قرآن
دُخان (اسم): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | دُخان | دُخان | دُخان | دخن: دخان يعنى دود ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا فصّلت: 11 ظاهرا مراد از دخان همان گازهاى غليظ است كه از زمين در وقت | قاموس قرآن، ج2، ص: 333 | |
| آفروآسیایی | *daḫ- (?) | دخ | smoke | دود | ||
| سامی | *duḫḫān ~ *nidāḫ- | دخخن | 'smoke' | 'دود' | ||
| مهری | nidiḫ | نِدِخ | ||||
| جبالی | mǝ-ndoḫ | م-ندُخ | ||||
| حرصوصی | nedēḫ | نِدِخ | ||||
| عربی | duḫḫān- | دُخخَن- | ||||