حسم (ریشه)

ریشه «حسم» (ḤSM)؛ بریدن، شمشیر. این ریشه تنها 1 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

حسم: از بين بردن اثر شى‏ء. گويند: «قَطَعَهُ‏ فَحَسَمَهُ‏» يعنى آنرا بريد و مادّه‏ اش را زايل كرد بهمين علّت شمشير را حُسَام‏ گفته ‏اند (مفردات) سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ‏ حُسُوماً (حاقه/7) (قاموس قرآن، ج2، ص134).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حُسوم (جمع ): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حُسوم حُسوم حُسوم حسم: از بين بردن اثر شى‏ء قاموس قرآن، ج‏2، ص: 134
آفروآسیایی *ḥusam- حسم sharp weapon سلاح تیز
سامی *ḥušām- حشم 'sabre' 'شمشیر'
عربی ḥusām- حُسَم-

منابع

حسم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2