جبب (ریشه)

ریشه «جبب» (GBB)؛ چاه. واژه «جُبّ» از این ریشه به معنای چاه بوده و تنها 2 بار در قرآن کریم به کار رفته است.

معنای لغوی

جبّ‏: چاه. در صحاح و مفردات گفته: جبّ‏ چاهى است كه حفر شده باشد، نه چاهيكه بعد از حفر آنرا با سنگ و غيره بنا ميكنند. (قاموس قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص1)

ساخت‌های صرفی در قرآن

از این ریشه تنها واژه «جُبّ» به معنای چاه و آن هم دو بار در قرآن (سوره یوسف (ع)) به کار رفته است.

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: جبب (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان Gub حفره، چاه hole, well Orel, 219 (No. 970)
سامی باستان Gubb چاه، خندق well, moat
عبری גב جب gb گودال، لانه شیرها pit, den of lions مرتبط با ریشه جوب Gesenius, 1085
اوگاریتی GB (محل) نصب یک بُت a cult installation DelOlmo, 291
آرامی -
سریانی ܓܘܒ جوب gūb چاه، آب انبار، گودال، لانه

تیر ، تخته.

a well, cistern, pit, den

a beam, joist, plank.

PayneSmith,62
مندایی guba گودال، آب انبار، استخر ditch, pit, water-runnel, cistern, pool Macuch, 82
فنیقی نیست
اکدی/آشوری gubbu آب انبار Cistern; water cistern فون سودن آن را وام واژه آرامی دانسته در حالی که زیمرن و بروکلمان ریشه اصلی سامی را از اکدی دانسته اند. Black, 95

Leslau, 176

حبشی Gebb گودال، غار، پرتگاه، سوراخ، لانه pit, ditch, cavern,

abyss, cave, lair, hole, den

Leslau, 176
سبائی نیست
عربی جُبّ چاه، گودال well, pit جفری آن را وام واژه آرامی دانسته. مشکور، 125

Jeffery, 98

منابع

جبب (واژگان)

منابع ریشه شناسی