ترف (ریشه)

ریشه «ترف» (TRF)؛ این ریشه تنها در باب افعال و جمعا 8 بار به کار رفته است. با توجه به ریشه‌شناسی، این واژه نه به معنای خوشگذرانی، بلکه به معنای رها کردن و فراوان بودن است.

معنای لغوی

ترف: تَرَفُّه يعنى توسّع در نعمت (مفردات). ترف يعنى نعمت. ابنِ عَرَفَه گفته مُتْرَف كسى است كه به سر خود گذاشته شده، آنچه بخواهد ميكند و از وى جلوگيرى نميشود (قاموس قرآن، ج1، ص272).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَترَفَ (فعل، باب افعال): 3 بار

مُترَف (اسم مفعول، باب افعال): 5 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: ترف (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	لاتین
آفروآسیایی باستان							Orel,
سامی باستان
عبری							Gesenius,
اوگاریتی							DelOlmo,
آرامی							Jastrow,
سریانی							PayneSmith,
مندایی							Macuch,
فنیقی							Krahmalkov,
اکدی/آشوری							Black,
حبشی	tarfa tarafa	تَرفَ تَرَفَ		ترک شدن، پشت سر رها شدن، رها شدن، ول شدن، ماندن، باقی ماندن، در امان ماندن، فراوان بودن، فراوان بودن، زیاده روی بودن، زائد بودن، عالی بودن، متمایز بودن	be left, be left behind, be left over, be abandoned, remain, survive, be spared, be in plenty, abound, be in excess, be superfluous, be excellent, be distinguished		Leslau, 579
	ˀatrafa	اَترَفَ		سببیت از تَرفَ؛ پشت سر گذاشتن، رها کردن، ذخیره کردن، نگه داشتن، فراهم کردن، نگه داشتن چیزی برای کسی، بیش از حد	caus. of tarfa; also 'leave behind, abandon, save, spare, reserve, keep something for someone, have too much
سبائی	TRF			باقی بودن، رها بودن	be residual, be left over		Beeston, 148
عربی	ترف						مشکور، 100-101 Zammit, 107

منابع

ترف (واژگان)

منابع ریشه شناسی