بشر (انسان)

ریشه «بشر» (1) (BŠR)؛ پوست، بشر (بدن).

معنای لغوی

در مفردات گويد: بَشَرَه ظاهر پوست بدن و أدمه باطن آن است و به انسان از آن جهت بشر گفته‏اند كه پوستش از ميان مو آشكار و نمودار است، بر خلاف حيواناتى كه پشم و مو و كرك، پوست بدنشان را مستور كرده است. قرآن در هر كجا كه از انسان جسد و شكل ظاهر مراد بوده، لفظ بشر آورده است، مانند: «وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً» (فرقان: 54)، «إِنِّي خالِقٌ‏ بَشَراً مِنْ طِينٍ» (ص:71).

مباشرت بنا بر آنچه گفته شد، رسيدن دو بشره (دو پوست بدن) بهم ديگر است و آن در آيه‏ى شريفه 187 بقره، كنايه از مقاربت با زنان است‏ (قاموس قرآن، ج1، ص192-193).

ساخت‌های صرفی در قرآن

بَشَر (اسم): 37 بار

باشَرَ (فعل، باب مفاعله): 2 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: بشر (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
زبان	واژه	فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی	توضیحات	ارجاع
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری	בָּשָׂר	باسار	bāśār	گوشت؛ نیز: بدن، بشریت	flesh; (body, mankind)	رابطه با عربی. بَشَرٌ: پوست.	Gesenius, 142
اوگاریتی	bšr	بشر		گوشت تن، گوشت	flesh, meat		DelOlmo, 243
آرامی	בָּשָׂר בִּשְׂרָא	باسار بیسرا	bāśār bīśrā	بدن، گوشت تن، گوشت مردنی، میرا	body, flesh, meat mortal		Jastrow, 199
سریانی	ܒܣܪ ܒܣܪܐ	بسر بِسرا	bsr besrā	گوشت بدن، بدن، جسم. گوشت؛ پالپ، قسمت گوشتی میوه	flesh, hence the body. flesh; pulp, fleshy part of fruit		PayneSmith, 49
مندایی	-						Macuch, -
فنیقی	-						Krahmalkov, -
اکدی/آشوری	bišru	بِشرو		رابطه خونی	blood-relation		Black, - Gesenius, 142
حبشی	bāsor				flesh		Leslau, 110
سبائی	BS²R	بشر		گوشت، بشریت؟	flesh, human beings?		Beeston, 33
عربی	بَشَر بَشَر باشَرَ			پوست بشریت مباشرت			مشکور، 69 Zammit, 95 Jeffery, 79-80

منابع

بشر (واژگان)

منابع ریشه شناسی