امنیت اجتماعی

امنیت اجتماعی؛ موقعیتی که همه گروه‌های اجتماعی در مصونیت بوده و هیچ تهدیدی مخل آسایش و آرامش آنها نباشد. حاکمیت اسلامی نه فقط نسبت به مسلمانان بلکه مکلف به حفظ امنیت غیرمسلمانان جامعه نیز می‌باشد. این تکلیف برای غیر مسلمانان در صورتی است که ایشان قصد توطئه و دشمنی در جامعه نداشته باشند. همچنین، امنیت اجتماعی مختص یک بخش از جامعه نیست؛ بلکه لازمه همه بخش‌های جامعه اعم از شهرها، راه‌ها و مکان‌های تجاری است.

امنیت اجتماعی در جامعه اسلامی

امنیت اجتماعی به شرایط و موقعیتی گفته می‌شود‌که براساس آن، همه افراد در محیط کار و زندگی خود احساس ترس، تهدید و ناامنی نکنند و مصون از خطرات و تهدیدات باشند.[۱] مصونیتی که متعلق به همه آحاد مردم باشد و مردم با هر گرایش و سلیقه سیاسی، قومی، مذهبی بتوانند در حفاظت کامل زندگی کنند.[۲] بر اساس آیات قرآن پیامبری چون حضرت ابراهیم (ع) نیز تأمین امنیت اجتماعی را تنها در محدوده مسلمانان نمی‌داند؛ بلکه امنيّت اجتماعى برای کافران را نیز در چارچوب شهروندی در نظر می‌گیرد تا نشان دهد که تأمین امنیت اجتماعی باید فراگیر و بدون محدودیت باشد.[۳] حفظ امنیت اجتماعی کافران منوط به آن است که ایشان فعالیت‌های تخریبی، افسادی و توطئه‌ای و تحرکات حذفی علیه نظام سیاسی نداشته باشند. ایجاد امنیت اجتماعی صرفاً بر عهده حکومت نیست بلکه حضور مردم برای تحقق امنیت اجتماعی امری ضروری است و بدون مشاركت مردم و نهادهاي اجتماعي امنيت مطلوب در جامعه محقق نمي‌شود.[۴]

محدوده امنیت اجتماعی در قرآن

امنیت اجتماعی در قرآن بخش‌های مختلف جامعه را دربرمی-گیرد.[۵] یکی از بخش‌هایی‌که نیاز به امنیت در آن احساس می‌شود، وجود شهری امن برای زندگی است.[۶] نمونه امنیت شهری، امنیت شهر مکه است. طبق دستور خداوند متعال، هیچ تعرض و تجاوزی نباید در شهر مکه صورت گیرد؛[۷] زیرا شهر مکه از اماکن مقدس محسوب می‌شود و برگزاری مراسم و آیین‌های مذهبی در اماکن مقدس فقط در ساختار امنیت اجتماعی معنا پیدا می-کند.[۸] یکی دیگر از بخش‌هایی که نیاز به امنیت دارد، امنیت راه‌ها و مسیرها است.[۹] امنیت راه‌ها زمانی تأمین می‌شود که راه‌ها و مسیرهای میان شهرها به نحو مطلوب ساخته شوند تا مال، جان و آبروی مردم به دست دزدان نیفتد و به تاراج نرود.[۱۰] همچنین، افراد نباید با راهزنی یا ایجاد مزاحمت مایه رعب و وحشت مردم شوند.[۱۱]

منابع

ایکنا.

امامت پدیا

دانشنامه پژوهه

پاورقی‌ها

  1. . امامت پدیا
  2. . وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْلَمُونَ‏؛ «و اگر يكى از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود؛ سپس او را به مكان امنش برسان، چرا كه آنان قومى نادانند» (توبه/6)
  3. . «وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَن کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ؛ «و چون ابراهیم گفت پروردگارا این [سرزمین] را شهرى امن گردان و مردمش را هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد از فرآورده‏‌ها روزى بخش فرمود و[لى] هر کس کفر بورزد اندکى برخوردارش مى‏‌کنم سپس او را با خوارى به ‌سوى عذاب آتش [دوزخ] مى‏‌کشانم و چه بد سرانجامى است» (بقره/126)؛
  4. .ارتقای امنيت اجتماعی مرهون تعامل اصحاب رسانه با پليس است؛ فرهنگ‌سازی رسانه‌ای رکن اصلی تحقق امنیت اجتماعی است؛ ناقوسی برای امنیت اجتماعی
  5. . دانشنامه پژوهه
  6. . «وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَکَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَکِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا یُجْبَى إِلَیْهِ ثَمَرَاتُ کُلِّ شَیْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ؛ «و گفتند اگر با تو از [نور] هدایت پیروى کنیم از سرزمین خود ربوده خواهیم شد آیا آنان را در حرمى امن جاى ندادیم‌که محصولات هر چیزى‌که رزقى از جانب ماست به‌سوى آن سرازیر مى‏‌شود ولى بیشتر شان نمى‏‌دانند» (قصص/57).
  7. . نسبت امنیت اجتماعی و عدالت اجتماعی در قرآن؛ بهرامی: بیش از ۸۰۰ آیه قرآن درباره امنیت است/ میرسندسی: نگاه حداکثری به قرآن درست نیست
  8. . دانشنامه پژوهه
  9. . وَ جَعَلْنا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بارَكْنا فِيها قُرىً ظاهِرَةً وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً آمِنِينَ‏؛ «و ميان آنان و ميان آبادانيهايى كه در آنها بركت نهاده بوديم شهرهاى متّصل به هم قرار داده بوديم، و در ميان آنها مسافت را، به اندازه، مقرر داشته بوديم. در اين [راه‏] ها، شبان و روزان آسوده‏خاطر بگرديد» (سبأ/18)
  10. . دانشنامه پژوهه
  11. . وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ اذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ وَ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ‏؛«و بر سر هر راهى منشينيد كه [مردم را] بترسانيد و كسى را كه ايمان به خدا آورده از راه خدا باز داريد و راه او را كج بخواهيد؛ و به ياد آوريد هنگامى را كه اندك بوديد، پس شما را بسيار گردانيد، و بنگريد كه فرجام فسادكاران چگونه بوده است» (أعراف/86)