اثل (ریشه)
ریشه «اثل» (ˀT̠L)؛ درخت گز. این واژه، تنها 1 بار در قرآن کریم، در آیه 16 سبأ آمده است.
معنای لغوی
أثل بمعنى درخت گز است. برهان قاطع می‌نویسد: گز درختى است كه بيشتر در كناره هاى آب و رودخانه رويد (قاموس قرآن، ج1، ص23).
ساخت‌های صرفی در قرآن
أثل (اسم): 1 بار
برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: اثل (واژگان)
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
| فارسی | بین‌المللی | فارسی | انگلیسی | ||||
| آفروآسیایی باستان | |||||||
| سامی باستان | |||||||
| عبری | אשׁל | اشل | ˀŠL | محکم بودن، ریشه‌دار بودن | be firm, firmly rooted | رابطه با «أثَلَ»: محکم بودن | Gesenius, 79 |
| אֵשֶׁל | اِشِل | ˀēšel | درخت گز | Tamarisk-tree | |||
| آرامی | אַתְלָא | اَتلا | ˀatlā | Gesenius, 79 | |||
| אֵשֶׁל | اِشِل | ˀēšel | محکم و ریشه‌دار بودن.
1. درخت گز، نماد قدرت و برجستگی. 2. کشت و زرع، باغ لذت، چادر. |
to be firmly rooted
1. tamarisk, symbol of strength and eminence 2. plantation, pleasure-garden, tent |
Jastrow, 128 | ||
| سبائی | ˀT̠L | اثل | درختان گز | tamarisks | Beeston, 9 | ||
| عربی | أثل
اَثَلَ |
درخت شوره گز.
بن گرفتن، استوار شدن. |
مشکور، ج1، ص6
Zammit, 69 | ||||