آیه 7 سوره انسان

يُوفُونَ بِٱلنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُۥ مُسْتَطِيرًا

ترجمه مکارم شیرازی

آنها به نذر خود وفا می‌کنند، و از روزی که شرّ و عذابش گسترده است می‌ترسند،

[همانان که] همواره نذرشان را وفا می‌کنند، و از روزی که آسیب و گزندش گسترده است، می‌ترسند، (۷)

آنها به نذر خود وفا مي‏كنند، و از روزي كه عذابش گسترده است مي‏ترسند. (۷)

به عهد و نذر خود وفا می‌کنند و از روزی که شر و سختیش همه اهل محشر را فراگیرد می‌ترسند. (۷)

(مُسْتَطيرًا = دامن گستری)