برء (آفریدن)

ریشه «برء»(1) (BRˀ)؛ آفریدن. این ریشه در معنای آفریدن، جمعا 6 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

بَرَءَ - یَبرَءُ : آفریدن. بَریَّۀ: خلق. بارئ: آفریننده (قاموس قرآن، ج1، ص174)

بَرَءَ (فعل مجرد): 1 بار

بارِئ (اسم فاعل): 2 بار

بَرِیَّة (صفت فعیل): 3 بار

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
زبان	واژه	فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی	توضیحات	ارجاع
آفروآسیایی باستان	buraˀ	بُرَء		ساختن	build		Orel, 84 (no. 342)
سامی باستان	bVraˀ	برَء		آفریدن	create		Orel, 84 (no. 342)
عبری	בָרָא בְּרִיאָה	بارا بریئا	bārā briˀa	شکل دادن، آفریدن خلقت، شیء مخلوق (بَریّۀ)	shape, create a creation, thing created		Gesenius, 135
اوگاریتی	-						DelOlmo, -
آرامی	בְרָא، ברי בָרְיָא	برا، بری باریا		ایجاد کردن، آفریدن آفریننده، خالق	to create creator		Jastrow, 192
سریانی	ܒܪܐ ܒܪܝܐ ܒܪܝܬܐ	برا بَریا بریتا	brā barya britā	آفریدن آفریننده خلقت، مخلوق	to create creator creation		PayneSmith, 55
مندایی	BRA			باب تفعیل. آفریدن	pe. to create		Macuch, 69
فنیقی	-						Krahmalkov,
اکدی/آشوری	barū, banū	بَرو، بَنو		آفریدن، ساختن	to create, build		Black, 37
حبشی	-						Leslau, -
سبائی	BRˀ	برء		ساختن، بنا کردن	build, construct		Beeston, 30
عربی	بَرَأ، بَرَیَ بَرِیَّۀ بارئ				آفریدن، شکل دادن آفریده، مخلوق آفریدگار		مشکور، 64-65 Zammit, -

برء (آفریدن) (مشتقات)