اختلاس(تجوید)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۹ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اختلاس(تجوید): شتاب در تلفظ حرکت یک حرف به گونه‌ای که آن حرف، نه متحرک تلفظ شود و نه ساکن.

تعریف اختلاس در تجوید

«اختلاس» از جمله احکام مربوط به حروف، و مقابل «اشباع»، و در لغت به معنای ربودن با شتاب و عجله، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از شتاب در تلفظ حرکت یک حرف به گونه‌ای که آن حرف، نه متحرک تلفظ شود و نه ساکن؛ یعنی دوسوم حرکت حرف (ضمه و کسره) هنگام وصل تلفظ نشود و آن حرف، تنها با یک‌سوم حرکت خویش تلفظ شود؛ مانند: «فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» (بقره// 137) که ضمه «هاء» در کلمه جلاله «الله» اختلاس می‌شود.

مترادف در علوم قرآنی اختلاس و اختطاف در یک معنا به کار برده می شود و فاقد هرگونه تفاوت از یکدیگرند.

منابع

سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 211

تجوید استدلالی : صفحه 267

محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 247

ارجاعات

دانشنامه علوم اسلامی