عول (ریشه)
ریشه «عول» (ˁWL)؛ به زحمت افتادن، مشغول و گرفتار شدن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
عول: جور و ميل از حق. «عالَ الرَّجُلُ يَعُولُ عَوْلًا وَ عَيالَةً أَيْ مالَ وَ جارَ».
فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَواحِدَةً أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ ذلِكَ أَدْنى أَلَّا تَعُولُوا نساء: 3. اگر ترسيديد كه در صورت گرفتن زنان بيشتر عدالت نكنيد فقط يكزن بگيريد و يا از كنيزان اختيار كنيد، آن نزديكتر است باينكه ظلم و بىانصافى نكنيد. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيامده است (قاموس قرآن، ج5، ص70).
ساخت‌های صرفی در قرآن
عالَ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | عالَ | عالَ | عالَ | عول: جور و ميل از حق | قاموس قرآن، ج5، ص: 69 | |
| آفروآسیایی | *ʕVl- | عل | be ill | مریض بودن | ||
| آفروآسیایی | *ʕVlal- | علل | do | انجام دادن | ||
| سامی | *ʕVl- | عل | 'be ill' | 'مریض بودن' | ||
| سامی | *ʕVlVl- | علل | 'do, be occupied' | "انجام دادن، مشغول شدن" | ||
| عبری | ʕll | علل | ||||
| عربی | ʕll | علل | ||||