سور (سوره)
ریشه «سور» (SWR)؛ سوره، سوره‌های قرآن. این کلمه 10 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سوره: سوره های قرآن. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ» بقره: 23. «سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها» نور: 1. اين سورهاى است كه نازل كرده و معين نمودهايم. سُوَر جمع سوره است «فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ ...» هود: 13 (قاموس قرآن، ج3، ص352).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سورَة (اسم): 10 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سورَة | سورَة | سورَة | سوره قرآن | قاموس قرآن، ج3، ص: 351 | |
| آفروآسیایی | *ca/ib(-ar)- | سب | fence, fenced dwelling | حصار، خانه حصارکشی شده | ||
| سامی | *sib- 3, 4 ~ *sibir- 1, 2 ~ (?) *sVbVr (or <*swr) 5 | سب | 'fortification' 3, 'outskirts of a city' 4, 'to fence off' 5 | "استحکامات" 3، "حومه شهر" 4، "حصار کشی" 5 | ||
| گعز | sibā 4 | سِبَ L 8 | LGz 482 | |||
| جبالی | esber 5 *swr | ِسبِر سور | JJ 232 | |||
| عربی جدید | Oman sība 3 | سِبَ | ||||
نیز نک: سور (حصار)