زمر (ریشه)

ریشه «زمر» (ZMR)؛ جماعت، فوج. این ریشه تنها به شکل زُمَر (جمع زُمرَۀ) به‌معنای جماعت مردم، 2 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

زُمَر: جمع زُمرَه است بمعنى دسته، جماعت، فوج (قاموس قرآن، ج3، ص179).‏

ساخت‌های صرفی در قرآن

زُمَر (مفرد: زُمرَۀ): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری	זָמַר (2)	زامَر	zāmar	کوتاه کردن، هرس کردن	vb. trim, prune		Gesenius, 274
		זָמִיר	zāmīr	پیرایش، هرس	trimming, pruning
		זְמוֹרָה	zemorā	شعبه، شاخه، جوانه	branch, twig, shoot
اوگاریتی	zbr	زبر		هرس کردن	to prune		DelOlmo, 999
آرامی	זָמַר (1)	زامَر	zāmar	چنگ زدن، هرس کردن، بریدن	to nip, to prune, to cut		Jastrow, 405
سریانی	-
مندایی	-
فنیقی	-
اکدی/آشوری	-
حبشی	zabara zabert	زَبَرَ زَبِرت		شکستن تکه، قطعه	break fragment, piece		Leslau, 631
سبائی	-
عربی	زُمرَۀ			گروه، فوج			مشکور، - Zammit, 209

منابع

زمر (مشتقات)

منابع ریشه شناسی