آدم (ریشه)
ریشه «آدم» (ˀādam)؛ نام حضرت آدم (علیه‌السلام). این واژه 25 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
نام حضرت آدم (ع). اكثريت نزديك به تمام اهل لغت و تفسير آن‌را عَلَم شخص گرفته و نام يك فرد (حضرت آدم) گفتهاند؛ بعضى هم آن را انسان و بشر نوع دانسته اند. اين واژه 25 بار در قرآن به‌كار رفته است؛ 17 بار به صورت «آدم» و 8 بار به‌شکل «بنى آدم» (قاموس قرآن، ج1، ص38).
ساخت‌های صرفی در قرآن
آدَم (علم انسانی): 25 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
| فارسی | بین‌المللی | فارسی | انگلیسی | ||||
| آفروآسیایی باستان | ˀadam | اَدَم | پوست | skin | رابطه آدم با أدم (پوست)، همچنان نامشخص است. | Orel, 5 (No.17) | |
| سامی باستان | ˀadam/ ˀadīm | اَدَم / اَدیم | پوست | skin | |||
| عبری | אָדָם | آدام | ˀādām | انسان، بشر؛ حضرت آدم (ع) | man, mankind; Adam | رابطه با «أنام»؟ | Gesenius, 9 |
| اوگاریتی | adm | ادم | انسان، بشر، مردم | man, mankind, people | DelOlmo, 17 | ||
| آرامی | אָדָם | آدام | ˀādām | انسان، حضرت آدم | man, Adam | Jastrow, 17 | |
| سریانی | ܐܕܡ | آدام | ˀādām | حضرت آدم | Adam | PayneSmith, 3 | |
| مندایی | adam | اَدَم | حضرت آدم، اولین انسان | Adam | Macuch, 7 | ||
| فنیقی
پونیک |
ˀDM | أدم | شخص، انسان
بشریت عوام، مردم |
person, man
Human being commoner, people |
Krahmalkov, 32-33
Hoftijzer, 13-14 | ||
| سبائی | ˀDM | اتباع، رعیت؛ خدمتکاران، عابدان یک بت | vassals, subjects; servants, devotees of a deity | Beeston, 2 | |||
| عربی | آدم | آدم ابوالبشر، پدر آدمیان؛ انسان، نوع بشر | مشکور، ج1، ص10
Jeffery, 50-51 | ||||
منابع
آدم (واژگان)