حبب (دوستی)

ریشه «حبب» (ḤBB)؛ دوست داشتن. این ریشه جمعا 83 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

حبّ: دوست داشتن. «يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ‏» (بقره: 165) آنها را دوست مي‌دارند چون دوست داشتن خدا (قاموس قرآن، ج2، ص93).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حُبّ (اسم): 9 بار

اَحِبّاء (جمع حبیب): 1 بار

مَحَبَّة (مصدر): 1 بار

اَحَبّ (اسم تفضیل): 3 بار

اَحَبَّ (فعل باب افعال): 64 بار

حَبَّبَ (فعل باب تفعیل): 1 بار

اِستَحَبَّ (فعل باب استفعال): 4 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: حبب (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری	חָבַב	حابَب	ḥābab	دوست داشتن	love		Gesenius, 285
	חֹב	حُب	ḥōb	بغل	bosom
اوگاریتی	ˁhb	اهب		دوست داشتن	to love	نیز: عبری، آرامی. ˁhb ارتباط مشکوک. احتمال رابطه با «وهب»؟	DelOlmo, 31-32
	ahbt	اهبت		دوستی، عشق	love
آرامی	חָבַב I & II	حابَب	ḥābab	در آغوش گرفتن، دوست داشتن؛ در بغل گرفتن، کشتی گرفتن	to bosom, love; to embrace, to wrestle		Jastrow, 415-416; 429
	חֲבַב	حَبَب	ḥabab	دوست داشتن، افتخار کردن؛ محبوب کردن	to love, honor to make loved
	חוֹב	حُب	ḥob	آغوش	bosom
سریانی	ܚܒ	حَب	ḥab	شعله ور شدن، آتش زدن، به شدت سوختن	to be kindled, set on fire, burn fiercely		PayneSmith, 122; 129
	ܚܒܒ	حَبِب	ḥabeb	به شدت دوست داشتن، در آغوش گرفتن، نوازش کردن. گرم نگه داشتن	to love vehemently, embrace, caress; to keep warm
	ܚܒܝܒ	حَبیب	ḥabīb	محبوب، دوست داشتنی، عزیز، گرامی، نسبت فامیلی	loved, beloved, dear, cherished; a frimul, near relative
	ܚܘܒܐ	حُبّا	ḥubba	عشق، صدقه، محبت	love, charity, affection
مندایی	habib	هبیب		معشوق، عزیز	beloved, darling		Macuch, 115
فنیقی	ḤBB	حبب		دوست داشتن	v. love		Krahmalkov, 175
اکدی/آشوری	h̬ābu	خابو		دوست داشتن	to love		Black, 100
حبشی	ḥbb taḥababa taḥabba	حبب تَحَبَبَ تَحَبَّ		در حالت عشق و محبت بودن	be in love	مأخوذ از عربی. حَبَّ	Leslau, 223
	ḥabib	حبیب		دوست	friend
	maḥbub	محبوب		محبوب، معشوق	loved
سبائی	ḥbb mḥbbt	حبب محببت		طرفدار، پیرو	adherent		Beeston, 65
عربی	حبّ			دوست داشتن، عشق ورزیدن			مشکور، 164 Zammit, 132

منابع

حبب (واژگان)

منابع ریشه شناسی