آیه 27 سوره ق
قَالَ قَرِينُهُۥ رَبَّنَا مَآ أَطْغَيْتُهُۥ وَلَٰكِن كَانَ فِى ضَلَٰلٍۭ بَعِيدٍ
| << آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
و همنشینش (از شیاطین) می‌گوید: «پروردگارا! من او را به طغیان وانداشتم، لکن او خود در گمراهی دور و درازی بود!»
ترجمه انصاریان
همنشینش [از میان شیطان ها] می‌گوید: پروردگارا! من او را به سرکشی و طغیان وا نداشتم، او خودش [به میل خود] در گمراهی دور و درازی بود. …. (۲۷)
ترجمه فولادوند
و همنشينش از شياطين ميگويد: پروردگارا من او را به طغيان وانداشتم لكن او خود در گمراهي دور و درازي بود. (۲۷)ترجمه الهی قمشه‌ای
آن گاه قرین او (شیطان) گوید: بار الها، من او را به طغیان و عصیان نکشیدم بلکه او خود در ضلالت دور (از اطاعت و سعادت) افتاد. (۲۷)معانی کلمات جدید
(ما أطْغَيْتُ = طغيان نكردم)