آدم (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «آدم» (ˀādam)؛ نام حضرت آدم (علیه‌السلام). این واژه 25 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

نام حضرت آدم (ع). اكثريت نزديك به تمام اهل لغت و تفسير آن‌را عَلَم شخص گرفته و نام يك فرد (حضرت آدم) گفته‏اند؛ بعضى هم آن را انسان و بشر نوع دانسته‏ اند. اين واژه 25 بار در قرآن به‌كار رفته است؛ 17 بار به صورت «آدم» و 8 بار به‌شکل «بنى آدم» (قاموس قرآن، ج1، ص38).

ساخت‌های صرفی در قرآن

آدَم (علم انسانی): 25 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان ˀadam اَدَم پوست skin رابطه آدم با أدم (پوست)، همچنان نامشخص است. Orel, 5 (No.17)
سامی باستان ˀadam/ ˀadīm اَدَم / اَدیم پوست skin
عبری אָדָם آدام ˀādām انسان، بشر؛ حضرت آدم (ع) man, mankind; Adam رابطه با «أنام»؟ Gesenius, 9
اوگاریتی adm ادم انسان، بشر، مردم man, mankind, people DelOlmo, 17
آرامی אָדָם آدام ˀādām انسان، حضرت آدم man, Adam Jastrow, 17
سریانی ܐܕܡ آدام ˀādām حضرت آدم Adam PayneSmith, 3
مندایی adam اَدَم حضرت آدم، اولین انسان Adam Macuch, 7
فنیقی

پونیک

ˀDM أدم شخص، انسان

بشریت

عوام، مردم

person, man

Human being

commoner, people

Krahmalkov, 32-33

Hoftijzer, 13-14

سبائی ˀDM اتباع، رعیت؛ خدمتکاران، عابدان یک بت vassals, subjects; servants, devotees of a deity Beeston, 2
عربی آدم آدم ابوالبشر، پدر آدمیان؛ انسان، نوع بشر مشکور، ج1، ص10

Jeffery, 50-51

منابع

آدم (واژگان)

منابع ریشه شناسی