طین (ریشه)
ریشه «طین» (ṭīn)؛ گِل. این واژه 12 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
طين: گل، راغب گفته: آن خاك آميخته با آب است، گاهى بآن طين گويند هر چند خشك شده و آبش رفته باشد. «أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ» آل عمران: 49. اين كلمه جمعا 12 بار در قرآن مجيد آمده است، 8 بار نكره درباره خلقت انسان مثل «هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ» انعام: 2.
و يكبار نكره در خصوص عذاب قوم لوط مثل «لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ طِينٍ» ذاريات: 33. و سه دفعه معرفه، دو تا درباره پرنده ساختن حضرت عيسى عليه السّلام و يكى در داستان فرعون «فَأَوْقِدْ لِي يا هامانُ عَلَى الطِّينِ» قصص: 38 (قاموس قرآن، ج4، ص264).
ساخت‌های صرفی در قرآن
طین (اسم): 12 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | طین | طین | طین | طين: گل، راغب گفته: آن خاك آميخته با آب است، گاهى بآن طين گويند هر چند خشك شده و آبش رفته باشد | قاموس قرآن، ج4، ص: 264 | |
| آفروآسیایی | *tawin- (?) | تون | earth, dirt | زمین، خاک | ||
| آفروآسیایی | *yVṭin- | یطن | dwell, stay | ساکن شدن، ماندن | ||
| سامی | *ṭīn- | طن | 'clay, earth, dirt' | "خاک رس، خاک، کثیفی" | ||
| سامی | *w/yVṭin- | وطن | 'dwell, stay' | "سکونت کردن، ماندن" | ||
| سریانی | ṭīn- | طِن- | ||||
| مهری | ṭayn | طَین | ||||
| جبالی | ṭun | طُن | ||||
| حرصوصی | ṭayn | طَین | ||||
| عربی | ṭīn- | طِن- | ||||
| عربی | wṭn, yṭn | وطن\ یطن | ||||