رضایی اصفهانی، محمدعلی
تحصیلات
رضایی اصفهانی دوره دبستان و راهنمایی را در محل تولد و دوره متوسطه را در شهر اصفهان در دبیرستان شهید صدیقی (خوارزمی) گذراند، پس از اخذ دیپلم، در سال 1361 وارد حوزه علمیه اصفهان (مدرسه ذوالفقار) گردید و تا دوره سطح عالی و یك سال خارج را در آن حوزه گذراند، در سال 1364 ازدواج نمود، و در سال 1369 وارد حوزه علمیه قم گردید و به مدت ده سال در درس خارج اساتیدی همچون آیات عظام فاضل لنكرانی، مكارم شیرازی، معرفت، صالحی مازندرانی و وحید خراسانی حاضر شد. و موفق به گذراندن پایان نامه سطح چهارم حوزه (دكتری فقه) شدند و هم زمان سطح چهارم رشته تخصصی تفسیر حوزه علمیه قم و دكتری علوم قرآن و حدیث واحد تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی را به پایان رساندند. [۱] رسالۀ دكتراى وى با عنوان «درآمدى بر تفسیر علمى قرآن» مى‌باشد كه پس از دفاع از آن و اخذ درجۀ دكترى، آن رساله را با همین عنوان به چاپ رسانیده است.
سوابق علمی-اجرایی
رضایی اصفهانی در مجامع علمی دارای فعالیت های گوناگونی است: عضویت در هیأت علمی جامعةالمصطفی العالمیةو تدریس تفسیر و علوم قرآنی در حوزه‌ها و دانشگاه‌ها
تأسیس نخستین انجمن علمی قرآن‌پژوهی حوزه علمیه قم با همكاری اساتید حوزه و دانشگاه در سال 1382ش.
اجرای برنامه‌های تلویزیونی (از جمله 114 برنامه سیمای سوره‌ها و تفسیر سوره‌های لقمان، یوسف، حدید و... برنامه‌های رادیویي (چهار سال تفسیر تحت عنوان شمیم رحمت) و پرسش و پاسخ‌های قرآنی رادیو معارف (دو سال) و نیز برنامه تبیان رادیو معارف
راه‌اندازی مجله تخصصی «قرآن پژوهی خاورشناسان» (قرآن و مستشرقان)
راه‌اندازی مجله «قرآن و علم» و سردبیری آن
عضویت در هیئت تحریریه دو مجله فوق و نیز مجله «انتظار موعود» و مجله «ره‌آورد قرآن» و مجله «پژوهش‌نامه علوم و معارف قرآن كریم» (و سردبیری آن) و مجله «مطالعات تفسیری».
راه‌اندازی سایت مركز پژوهشی قرآن كریم المهدی1385
آثار
به جهت لحاظ علاقۀ بسیاری كه ایشان دربارۀ تفسیر علمى آیات قرآن داشتند، اغلب آثار وی در حیطه مطالعات میان رشته ای با محوریت علوم مختلف است. پژوهشى در اعجاز علمى قرآن، درس نامۀ روشها و گرایش‌هاى تفسیرى، درس نامۀ تفسیر مقدماتى، شیوه‌هاى تدریس در حوزه‌هاى علمیه و نگارش و انتشار نخستین ترجمه جمعی قرآن، با همكاری گروهی از اساتید حوزه و دانشگاه از دیگر آثار ایشان است.
دیدگاه‌ها
رضایی اصفهانی مهمترین فضاهای علمی در تعامل با قرآن به منظور کابردی سازی را عرصه مباحث میان‌رشته‌ای و فضای قرآن در عرصه علوم طبیعی و علوم انسانی میداند زیرا قرآن می‌تواند باعث تحول در علوم شود و بر مبانی و اهداف آن تأثیر بگذارد؛ عرصه دیگر مباحث محتوایی قرآن است.[۲] همچنین وی مرجعیت قرآن را موجب تولید علوم انسانی قرآن بنیان میداند که تولید تفاسیر جدید و نیز ترویج نگاه میان رشته‌ای یکی دیگر از پیامدهای مرجعیت علمی قرآن است. [۳]
منابع
خبرگزاری ایکنا
ویکی نور