عیل (ریشه)
ریشه «عیل» (ˁYL)؛ ناداری، گرفتاری. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
عَيل: (بفتح عين) فقر. «عَالَ يَعِيلُ عَيْلًا: افْتَقَرَ» وَ إِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ... توبه: 28. اگر از فقر ترسيديد بزودى خدا شما را از فضل خويش بىنياز گرداند.
عائل: فقير. وَ وَجَدَكَ عائِلًا فَأَغْنى ضحى: 8 (قاموس قرآن، ج5، ص84).
ساخت‌های صرفی در قرآن
عائِل (اسم فاعل): 1 بار
عَیلَة (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | عائِل | عائِل | عائِل | عَيل: فقر | قاموس قرآن، ج5، ص: 84 | |
| آفروآسیایی | *ʕVl- | عل | be ill | مریض بودن | ||
| سامی | *ʕVl- | عل | 'be ill' | 'مریض بودن' | ||
| عربی | ʕll | علل |
نیز رجوع کنید: عول (ریشه)