ریشه «اَبو» (ˀBW)؛ پدر، اجداد و نیاکان. جمع آن (آباء) است. این ریشه 117 بار در قرآن به‌کار رفته است.

معنای لغوی

أب به معنای پدر، بزرگ قوم و یا نیاکان (آباء) است. راغب گويد: پدر و نيز هر كه سبب اصلاح، يا ايجاد و ظهور چيزى بشود، نسبت بآن أَبْ (پدر) است؛ بدين علّت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله به على (ع) فرمود: «أَنَا وَ أَنْتَ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ» (قاموس قرآن، ج1، ص20).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أب (أبو، أبا، أبی)

آباء (جمع)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان *ˀab- اَب پدر father Orel, 1 (No. 2)
سامی باستان *ˀab- اَب پدر father
عبری אָב اَب ˀab پدر father Gesenius, 3
اوگاریتی ab اَب پدر، اجداد father, ancestor DelOlmo, 2-3
فنیقی/پونیک ˀb أب پدر، اجداد (جمع) father, ancestor Hoftijzer, 1-3
موآبی ˀaby اَبی “ “ “ “
پالمیری ˀb أب “ “ “ “
هترا ˀˀb أبأ “ “ “ “
نبطی ˀb أب “ “ “ “
آرامی امپراتوری ˀabwhy “ “ “ “
آرامی אב، אַבָא آب، اَبا ˀabā پدر، اجداد، نیاکان، معلم، رئیس، رهبر، نویسنده، بنیانگذار father, ancestor, progenitor, teacher, chief, leader, author, originator Jastrow, 1
سریانی ܐܒܐ اَبا ˀabā پدر، والدین، نیاکان، اجداد faher, parent, progenitor, forefather PayneSmith,1
مندایی ab, aba اَب، اَبا پدر father Macuch, 1
اکدی/آشوری abu(m) اَبو(م) پدر، اجداد father, ancestor Black, 3
حبشی ˀab اَب پدر، نیاکان، اجداد، صاحب father, forefather, ancestor, possessor or owner Leslau, 2
سبائی ˀBW أبو پدر، والد، جدّ، سلف father, ancestor, forebear Beeston, 1
عربی أب پدر father مشکور، ج1، ص1

Zammit, 67

منابع

ابو (آیات)

منابع ریشه شناسی