عور (ریشه)

ریشه «عور» (ˁWR)؛ عورت، شرمگاه. این واژه 4 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

عور: عورت هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد. مثل آلت تناسلى و نيز هر چيزيكه انسان از آن ميترسد مثل شكاف و محل عبور در مرزها.

راغب گويد: عورة سوأه انسان است (آلت تناسل) و آن كنايه و اصلش از عار است زيرا در ظاهر شدن آن عار هست از اين جهت زنان عورت ناميده شده‏اند.

يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ‏ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً احزاب: 13. مراد از عورة در آيه بى‏حفاظ بودن است كه بيم حمله و تاراج هست‏

أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ‏ النِّساءِ نور: 31. آيه درباره جواز اظهار زينت زن است مراد از عورات چيزهاى پوشاندنى و نگفتنى زنان است (قاموس قرآن، ج5، ص69).‏

ساخت‌های صرفی در قرآن

عَورَة (اسم): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان	لفظ	لفظ با آوانویسی عربی	معنای انگلیسی	معنای فارسی	توضیح	منبع
قرآن	عَورَة	عَورَة	عَورَة	عور: شکاف- عورت هر چيزى است كه انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد		قاموس قرآن، ج‏5، ص: 68
آفروآسیایی	*waʕr-	وعر	feminine pudenda	آلت زنانه
سامی	*ʕawr-(at-) ~ *ʕVrw-(at-)	عور	pudenda	پودندا
اکدی	ūru (urû)	ُرُ (ُرُ)	'Blösse, weibliche Scham' OAkk on	برهنه، شرم زنانه		[AHw 1434]
عبری	ʕärwā	عَروَ	'nakedness, genital area of man or a woman'	"برهنگی، ناحیه تناسلی مرد یا زن"		[KB 882]
عربی	ʕawrat-	عَورَت-	'toute la partie du corps entre le nombril et les genoux (chez l'homme); tout ce que la pudeur ne permet ni de voir ni de faire voir'  'caroncule très-mince qui se forme dans le vagin et en tapisse les parois'	تمام قسمت بدن بین ناف و زانو (در مردان)؛ هر چیزی که حیاء اجازه نمی دهد دیده شود.		[BK 2 405]; cf. metathetic ʕurwat-

منابع

عور (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2