آیه 120 سوره نحل: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{QTFrame|Surah=16|Ayah=120}} </div> رده:آیات سوره نحل» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۵
إِنَّ إِبْرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ ٱلْمُشْرِكِينَ
| << آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
ابراهیم (به تنهایی) امّتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود؛
ترجمه انصاریان
بدون تردید، ابراهیم [به تنهایی] یک امت بود، برای خدا از روی فروتنی فرمانبردار و [یکتاپرستی] حق گرا بود واز مشرکان نبود. (۱۲۰)
ترجمه فولادوند
ابراهيم (به تنهائي) يك امت بود مطيع فرمان خدا، و خالي از هر گونه انحراف، و هرگز از مشركان نبود. (۱۲۰)ترجمه الهی قمشه‌ای
همانا ابراهیم (خلیل) امتی مطیع و فرمانبردار و یکتاپرست بود و هرگز به خدای یکتا شرک نیاورد. (۱۲۰)معانی کلمات جدید
(قانِت = نيايشگر، فرمانبردار، پيوسته مطيع خدا)