انگشت (مترادف)

مترادفات قرآنی انگشت

مترادف های این واژه در قرآن عبارت است از «اصابع»، «انامل».

مترادفات «انگشت» در قرآن

واژه	مشاهده ریشه شناسی واژه	مشاهده مشتقات واژه	نمونه آیات
اصابع	ریشه صبع	مشتقات صبع
انامل	ریشه نمل	مشتقات نمل

معانی مترادفات قرآنی انگشت

«اصابع»

الإصبع‏ اسمى است براى تمامى انگشتان كه عبارت است از ناخنها، مفصلهاى دست، استخوانها و گوشت انگشتان با هم، و به صورت استعاره براى هر اثر حسّى بكار مى‏رود چنانكه مى‏گويند- لك على فلان أصبع همانطور كه مى‏گويند لك عليه يد- يعنى تو بر او حقّ نعمت و سرپرستى دارى.

أصل‏

: أصيل‏ جمعش‏ آصال‏، شامگاه و در آيه (بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ‏- 205/ اعراف) يعنى در بامداد و شامگاه، شب را نيز، أصيل و أصيلة گويند، جمع أصيل- أُصُل‏ و آصال‏ است و جمع أصيلة - أصايل‏.

در آيه (بُكْرَةً وَ أَصِيلا42/ احزاب) اشاره به اوّل وقت نماز صبح و نماز مغرب است. و أصل‏ الشّي‏ء- ريشه و پايه هر چيزى است كه اگر آن پايه و ستون در حال بلندشدن و بلندى توهم شود نيروى خيال نمى‏تواند آنرا تصوّر كند، از اين روى خداى تعالى فرموده (أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ- 24/ ابراهيم) كه تصوّر كرانه با عظمت و بلندى آسمان هرگز به انديشه، و تصوّر و تخيّل در نيايد.

و عبارت- و قد تَأَصَّلَ‏ كذا ريشه‏دار شد و- مجد أصيل- بزرگى واقعى و- لا أصل له و لا فصل- هم از اين معنى است، يعنى اصالت، و نسبى ندارد (يا حسب و نسبى).

«انامل»

خداى مى‏فرمايد: (عَضُّوا عَلَيْكُمُ‏ الْأَنامِلَ‏ مِنَ الْغَيْظِ- 119/ آل عمران) (دشمنانتان انگشتان خود را از خشم بر شما به دهان بردند و گاز گرفتند) أنامل- جمع- أنملة- يعنى سر انگشتان، كه ناخن‏ها بر آن مى‏رويد عبارت- فلان‏ مؤنمل‏ الأصابع- يعنى سر انگشتانش در اثر كوتاهى خشن و قوى است.

همزه- أنمله- زايد است زيرا اين عبارت را نمل الأصابع- نيز گفته‏اند