خدد (گونه): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''ریشه «خدد»''' (H̬DD)؛ گونه، رخساره. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است. == معنای لغوی == خدد: خدّ بمعنى رخسار و چهره است وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً لقمان:18. از مردم روى نگردان (بمردم بى اعتنا مباش و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
[[منابع ریشه شناسی 2]] | [[منابع ریشه شناسی 2]] | ||
[[رده:ریشه شناسی واژگان قرآن]] | |||
[[رده:خ (ریشه)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۶
ریشه «خدد» (H̬DD)؛ گونه، رخساره. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
خدد: خدّ بمعنى رخسار و چهره است وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً لقمان:18. از مردم روى نگردان (بمردم بى اعتنا مباش و تحقير مكن) و در زمين بتكبّر و شادمانى گام مزن (قاموس قرآن، ج2، ص229).
ساختهای صرفی در قرآن
خَدّ (گونه): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | خَدّ | خَدّ | خَدّ | خدد: خدّ بمعنى رخسار و چهره است وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحاً لقمان: | قاموس قرآن، ج2، ص: 229 | |
آفروآسیایی | ||||||
سامی | *ḫadd- | خدد | 'cheek' | 'گونه، لپ' | ||
جبالی | ḫad | خَد | ||||
حرصوصی | ḥadd | حَدد | ||||
عربی | ḫadd- | خَدد- |