صدد (صدید)

از قرآن پدیا

ریشه «صدد» (ṢDD)؛ تشنگی، تشنگی‌آور. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

صديد: «مِنْ وَرائِهِ جَهَنَّمُ وَ يُسْقى‏ مِنْ ماءٍ صَدِيدٍ» ابراهيم: 16. صديد را چرك گفته‏اند. علّت تسميه آن‏ كراهت و اعراض از آن است (مجمع) (قاموس قرآن، ج4، ص113).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صَدید (صفت فعیل):  1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن صَدید صَدید صَدید صديد: چرک- «مِنْ وَرائِهِ جَهَنَّمُ وَ يُسْقى‏ مِنْ ماءٍ صَدِيدٍ» ابراهيم: 16 قاموس قرآن، ج‏4، ص: 112
آفروآسیایی *c̣awad-/*c̣ayad- صود hunt شکار 2 سد = صد (منع)
آفروآسیایی
سامی *ṣVwad/*ṣVyad- صود 'hunt (v.), take, catch' 1, 'fish' 2 «شکار کردن، گرفتن» 1، «ماهی» 2 2 سد = صد (منع)
سامی *ṣVday- صدی 'be thirsty, craving' تشنه بودن، هوس کردن 2 آب تشنگی آور
اکدی ṣâdu صَدُ
اگاریتی ṣd صد
عبری ṣwd صود
مهری c̣ayd 2 صَید
جبالی c̣od 2 صُد
حرصوصی ṣayd 2 صَید
سقطری ṣode 2 صُدِ
عربی ṣyd صید
عربی ṣdy صدی


ماء صدید، از ریشه «صدد» (تشنگی آور) است یا «صدد» (= سدد: منع کردن)؟

منابع

صدد (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2