سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره کهف (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۵

۸٬۸۳۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Kazemi

ویراستار

۵۱۹

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-این صفحه در حال تکمیل است...
+'''سوره «کَهْفْ؛''' هجدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن کریم است که با ۱۱۰ آیه در جزء‌های پانزدهم و شانزدهم قرار گرفته است. «کهف» شصت و نهمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است.
-<references
+== معرفی سوره ==
+== محتوای سوره ==
+کهف به معنای غار است. دلیل نامگذاری این سوره به کهف، پرداختن به داستان گروهی از مؤمنان مسیحی است که به آنها «اصحاب کهف(غار)» گفته می‌شود. سوره کهف با ترس و امیدواریی، مردم را به سوی اعتقاد به حق و عمل نیکو دعوت می‌کند. در این سوره بر فرزند نداشتن خداوند تأکید شده است؛ مخاطب بخشی از این سوره، دوگانه‌پرستانی هستند که معتقدند فرشتگان، جن‌ها و افراد صالح، فرزندان خدا هستند.
+این سوره سه داستان شگفت‌انگیز را بیان کرده است: داستان اصحاب کهف، داستان همراهی موسی(ع) و خضر(ع) و داستان ذی‌القرنین. تشویق بر رعایت تقوی و ترس از خداوند به همراه نفی شریک خداوند عبرت‌هایی است که از این داستان‌ها فهمیده می‌شود. اولین داستان مربوط به اصحاب کهف است؛ مؤمنان مسیحی که از ستم دقیانوس (۲۰۱ -۲۵۱م) در غاری پنهان شدند و حدود سه قرن به خواب فرو رفتند. آنان ۳۰۰ سال بعد بیدار شدند و پس از آنکه مخفیانه وارد شهر خود شدند از کمترین تغییرات پیرامون خود شگفت‌زده شدند؛ در این هنگام، سال‌ها از مرگ پادشاه ظالم می‌گذشت و مؤمنان مسیحی از اقلیت خارج شده بودند.
+بخش دیگری از این سوره به داستان همراهی موسی(ع) با انسان صالحی اشاره می‌کند که مفسران او را حضرت خضر(ع) معرفی کرده‌اند. در این سفر، خضر کارهایی انجام می‌دهد که در مقبول موسی نیست و او را آشفته و پریشان می‌کند اما زمانی که خضر دلیل کارهای خود را بیان می‌کند، به رازها پی می‌برد و از بی‌تابی خود پشیمان می‌شود.
+بخش دیگری از این سوره ماجرای ذوالقرنین را شرح می‌دهد که چگونه به شرق و غرب عالم سفر کرد و با اقوام گوناگون روبرو شد و سرانجام با کمک گروهی از مردم به مقابله با توطئه یاجوج و ماجوج برخاست و سدی آهنین بر سر راه آنها کشید و نفوذشان را قطع کرد.در مورد شخصیت ذوالقرنین اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای او را پیامبر خدا و عده‌ای او را پادشاهی دین‌دار معرفی کرده‌اند، با این حال تصویر قرآن از ذوالقرنین فردی مؤمن به خدا و روز قیامت است که حکومتی عظیم داشته و خداوند اسباب پیشرفت را در اختیار او گذاشته است.یأجوج و مأجوج نام قوم یا اقوامی که در قرآن و متون دینی یهودیان و مسیحیان از آنان یاد شده است. یأجوج و مأجوج در متون دینی به سبب آزار و غارت اموال دیگران، گروهی ظالم معرفی شده‌اند که ذوالقرنین با ایجاد سدی، مانع نفوذ آنان می شود. شورش دوباره یأجوج و مأجوج از علائم آخرالزمان در قرآن و متون دینی مسیحیان و یهودیان است.<ref>[https://iqna.ir/00HAtt روایت داستان‌هایی شگفت‌انگیز در سوره کهف]</ref>
+=== شاخصه های نیروی انسانی در سوره ===
+سوره كهف دارای نكات مديريتی است و در آيه ۹۵ سوره مباركه كهف «قَالَ مَا مَكَّنِّی فِيهِ رَبِّی خَیْرٌ فَأَعِينُونِی بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَیْنَكُمْ وَبَیْنَهُمْ رَدْمًا؛ گفت آنچه پروردگارم به من در آن تمكن داده [از كمك مالى شما] بهتر است مرا با نيرویى [انسانى] يارى كنيد [تا] ميان شما و آن‌ها سدى استوار قرار دهم.»، از ديدگاه مديريت به اين معنی است كه مدير همواره دراجرايی كردن پروژه‌ها و انجام كارها نيازمند نيروی انسانی توانمند است و می‌كوشد نيرو های كارآمدی را به خدمت بگيرد و اين سبك ‏مديريت سازمان يافته است و استبداد مديريت موجب از دست دادن و جابه‌جايی نيروی متخصص است.  بايد به آيات قرآن به شيوه كاربردی توجه شود و برای تضمين امنيت مديريت، رهنمودها و دستورالعمل‌های مديريت قرآنی در زندگی اجتماعی و خانوادگی به‌كار گرفته شود. رهبر از ديدگاه اسلامی كسی است كه با فراغت گوش فرامی‌دهد و با متانت پاسخ می‌دهد و با عدالت به امور مردم به بررسی می‌پردازد و ذوالقرنين كسی است كه با آگاهی در گروه و برای جلب‌نظر نيروی انسانی و كاركنانش به مديريت قوانين و استفاده صحيح از انسان‌های توانمند می‌پردازد تا آن‌ها را به‌سوی عملكردی حق جويانه سوق دهد و بر توانمندسازی كاركنان تأكيد می‌كند و به پاداش به‌عنوان نيروی اصلاح‌گر بيشتر از تنبيه معتقد است. شايسته‌سالاری كاركنان در سازمان‌ها بايد مورد توجه قرار گيرد و يكی از اصول مهم اخلاقی مديران مقتدر عدالت‌ورزی در برخورد با كاركنان و استفاده درست از نيروی متخصص است.<ref>[https://iqna.ir/008eHV سوره كهف به نيروی انسانی كارآمد به‌عنوان بازوان قدرتمند مديران اشاره می‌كند]</ref>
+==== امربه معروف و نهی از منکر ====
+هدف‌ از نزول قرآن هدايت بشر و اصلاح امور زندگی مردم در يك جامعه مدنی و در نهايت رستگاری بسوی حق بواسطه اصلاح عمل است و سوره مباركه كهف به شيوه امر به معروف و نهی از منكر در سه داستان با تكيه بر پند و اندرز می‌پردازد. حضرت سيدالشهدا (ع) برای اصلاح امت جدشان امر به معروف و نهی از منكر قيام می‌كند و پيام قيام سيدالشهدا (ع) در خصوص مسائل عبادی اين است كه هيچ دليلی برای ماندن در جامعه كفر وجود ندارد و ادای تكليف در سخت‌ترين شرايط حتی ظهر عاشورا و جلوی چشم دشمنان انجام می‌شود، به شكلی كه امام و يارانش نماز ظهر را اقامه می‌كنند، در حاليكه از سوی سپاهيان دشمن تيرباران می‌شوند. مهم‌ترين شاخصه اخلاقی ايشان محبت سيدالشهدا (ع) به خانواده در ميدان نبرد بود.  در سوره كهف خداوند در سه داستان به جدايی از دلبستگی‌های دنيا اشاره دارد به مفهوم قيام سالار شهدا پرداخت قيام امام حسين (ع) در زمينه مديريت عاطفی فرد در جدايی از دلبستگی‌های زندگی در راه حق است.  در سوره كهف به اصلاح مديريت فردی و اجتماعی در چهار داستان سوره كهف اشاره شده است و قرآن می‌كوشد در قالب تاثير‌گذاری داستان‌های كوتاه به عبرت‌آموزی انسان‌ها در رعايت چارچوپ حق‌مداری بپردازد.<ref>[https://iqna.ir/009d6W امر به معروف و نهی از منكر؛ نكته كليدی مديريتی سوره كهف]</ref><references
 />
 == فهرست سوره‌ها ==