روزه دار (مترادف): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۴: خط ۲۴:


===«صائم»===
===«صائم»===
الصوم‏: در اصل خوددارى از كار است خواه خوردن، گفتن يا راه رفتن باشد از اين روى- صائم‏- اسبى است كه از رفتن و علف خوردن بازمى‏ايستد.
شاعر گويد:خيل‏ صيام‏ و أخرى غير صائمة.
(ستورانى كه بى حركت و بى غذا هستند و ديگر ستوران آنطور نيستند) صوم‏: بادى كه راكد و ايستاده است (كه در فارسى مى‏گوئيم باد نمى‏آيد و هوا صاف است).
و همچنين نيمروز و سر ظهر كه به تصور ايستادن خورشيد در ميان آسمان- صوم‏- ناميده شده و لذا گفته‏اند- قام قائم الظهيرة: سر ظهر شد و نيمروز شده است.
مصام‏ الفرس و مصامته‏: جايگاه و طويله اسب (اصطبل اسبان) و نوشيدن و همبسترى است كه خوددارى از اين امور از وقتى است كه در پايان شب، سپيدى روز از سياهى شب مشخص شود.
آيه: (إني نذرت للرحمن‏ صوما- 26/ مريم) گفته شده مقصود خوددارى از سخن گفتن است بدلالت آيه: (فلن أكلم اليوم إنسيا- 26/ مريم) (امروز هرگز با انسانى سخن نمى‏گويم).<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏2، ص: 436</ref>


===«سائح»===
===«سائح»===
السائح‏: آبى كه دائما در ميدانى جارى است.
ساح‏ فلان فى الارض: او مثل گذشتن و جريان آب، در زمين شتافت.
آيه: (فسيحوا في الأرض أربعة أشهر- 2/ توبه) (چهار ماه در اين سرزمين بگرديد).
رجل‏ سائح‏ فى الارض و سياح‏ : مردى است سياح و جهانگرد.
و در آيه: (السائحون‏- 112/ توبه) يعنى روزه‏داران، و (سائحات‏- 5/ تحريم) يعنى زنان روزه‏دار. بعضى گفته‏اند- صوم- دو گونه است:
اول- صوم و روزه حقيقى و آن نخوردن غذا و ترك همبسترى در روز با همسران است.
دوم- صوم و روزه حكمى، و آن نگهداشتن اعضاء و جوارح از گناهان است مثل:
گوش و چشم و زبان. پس- سائح‏: كسى است كه اين روزه دوم را بجا مى‏آورد با روزه اول- و نيز گفته شده- سائحون: همان كسانى هستند كه مقتضاى مفهوم آيه: (أ فلم يسيروا في الأرض فتكون لهم قلوب يعقلون بها أو آذان يسمعون بها- 46/ حج)را مى‏طلبند و پى مى‏گيرند.<ref>ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏2، ص: 273-272</ref>


==ارجاعات==
==ارجاعات==
[[رده:فرهنگنامه مترادفات قرآن]]
[[رده:فرهنگنامه مترادفات قرآن]]
ویراستار
۹٬۰۷۷

ویرایش