وبل (ریشه)
ریشه «وبل» (WBL)؛ مجرای آب، باران شدید. این ریشه سه بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
وبل: اصل وبل چنانكه طبرسى فرموده بمعنى شدّت است، وابل بمعنى باران شديد و تند ميباشد. در مصباح گويد: «وَبَلَ الشىء: اشتدّ» وبيل بمعنى شديد است. راغب ميگويد: وبل و وابل بارانى است سنگين دانه و بمناسبت سنگينى بكاريكه از ضررش ترسند گويند وبال.
كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَها ضِعْفَيْنِ بقره: 265. مانند باغيكه در بلندى واقع است، باران تندى بآن رسيده و ميوهاش را دو برابر داده است. وابل سه بار در قرآن مجيد ذكر شده است: بقره آيه 264 و 265 (قاموس قرآن، ج7، ص177).
ساخت‌های صرفی در قرآن
وابِل (اسم فاعل): 3 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | وابِل | وابِل | وابِل | باران شدید | قاموس قرآن، ج7، ص: 177 | |
| آفروآسیایی | *w/yabal- | وبل | watercourse, spring | مجرای آب (بستر رود)، چشمه | ||
| سامی | *w/yabal- | وبل | 'watercourse' 1, 'to shed heavy rain' 2 | مجرای آب (بستر رود) 1، «باران شدید ریختن» 2 | ||
| عبری | yūbal 1 | یُبَل | ||||
| آرامی یهودی | yablā 1 | یَبلَ | ||||
| سریانی | yablā 1 | یَبلَ | ||||
| عربی | wbl 2 | وبل |