هطع (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «هطع» (HṬˁ)؛ با هیبت پیش رفتن، گردن‌کشی کردن، سربالا راه رفتن. این ریشه 3 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

هطع: هطع بمعنى شتاب و خيره شدن آمده، اهطاع نيز بمعنى شتاب و دراز كردن گردن است طبرسى از احمد بن يحيى نقل كرده: مهطع آنست كه با ذلّت و ترس نگاه ميكند و از آنچه مى‏بيند ديده بر نميدارد، در اقرب الموارد گفته فقط در صورت خوف اهطاع ميايد.

در صحاح گفته «أَهْطَعَ‏: مدّ عنقه و صوّب رأسه- أَهْطَعَ‏ فى عدوّه: اسرع» و نيز گفته: «هَطَعَ‏ الرّجل» نگاه كرد و ديده از آن بر نداشت.

... يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلى‏ شَيْ‏ءٍ نُكُرٍ ... مُهْطِعِينَ‏ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكافِرُونَ هذا يَوْمٌ عَسِرٌ قمر: 8. مهطعين در آيه ظاهرا بمعنى شتاب كنندگان است يعنى: روزى كه دعوت كننده بعذاب ناپسند دعوت ميكند ... مردم شتابان سوى دعوتگر شوند كافران گويند اين روز سختى است.

مُهْطِعِينَ‏ مُقْنِعِي رُؤُسِهِمْ لا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ ... ابراهيم: 43. مهطع در آيه ظاهرا كسى است كه گردنش را دراز كند، مقنع آنست كه سر بالا كند يعنى گردن كشيدگان و سرها بالا گرفته‏اند چنانكه پلكشان بهم نميخورد. ايضا در آيه‏ فَما لِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ‏ مُهْطِعِينَ‏ معارج: 36 (قاموس قرآن، ج7، ص157).

ساخت‌های صرفی در قرآن

مُهطِع (اسم فاعل، باب افعال): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن مُهطِع مُهطِع مُهطِع هطع: هطع بمعنى شتاب و خيره شدن آمده، اهطاع نيز بمعنى شتاب و دراز كردن گردن است طبرسى از احمد بن يحيى نقل كرده: قاموس قرآن، ج‏7، ص: 157
آفروآسیایی
سامی *hVṭaʕ- هطع 'go ahead in awe' "با هیبت پیش رفتن"
عربی hṭ` هطع

منابع

هطع (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2