نفث (ریشه)

ریشه «نفث» (NFT̠)؛ دمیدن، فوت کردن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

نفث‏: دميدن‏ وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ‏ فِي الْعُقَدِ فلق: 4. در مجمع فرموده: نفث شبيه نفخ (دميدن) است ولى تفل آنست كه با دميدن مقدارى از آب دهان بيرون انداخته شود اين است فرق ما بين نفث و تفل (قاموس قرآن، ج7، ص89).

ساخت‌های صرفی در قرآن

نَفّاثَة (صفت مبالغه): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن نَفّاثَة نَفّاثَة نَفّاثَة نفث‏: دميدن‏ وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ‏ فِي الْعُقَدِ فلق: 4 قاموس قرآن، ج‏7، ص: 88
آفروآسیایی
آفروآسیایی *wVpVč- ~ *pičw- وفث to spit تف کردن
سامی *pVt_Vʔ/w/y- ~ *pVwVt_- فثو to breathe, blow نفس کشیدن، دمیدن
سامی *w/nVpVt_- وفث 'spit' 'تف انداختن'
اکدی pašû فَشُ 'hauchen' OA, OB on, تنفس [AHw 846].
اگاریتی wpt_ وفث Sivan 1997, 152
عبری PB pwš فوش 'to breathe, rest one's self' "نفس کشیدن، استراحت دادن به خود" [Ja 1149]
عربی nft_ نفث 'to blow' "دمیدن"

منابع

نفث (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2