نخر (ریشه)
ریشه «نخر» (NH̬R)؛ خشک شدن، پوسیدن و پودر شدن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
نَخَر: (بر وزن فرس) پوسيدن و متلاشى شدن «نَخِرَ العَظْمُ و العُودُ نَخرا: بلى و تفتّت» نَاخِر بمعنى پوسيده پراكنده است يَقُولُونَ أَ إِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحافِرَةِ. أَ إِذا كُنَّا عِظاماً نَخِرَةً نازعات: 10 و 11. نخره جمع نخر (بفتح نون و كسر خاء) است و آن مثل ناخر بمعنى پوسيده و پراكنده است يعنى: منكرين معاد ميگويند آيا ما بزندگى اوّل بر خواهيم گشت؟ آيا آنگاه كه استخوانهاى پوسيده و پراكنده شديم زنده خواهيم شد؟! نخر و مشتقّات آن بمعنى مدّ صوت، سوراخ بينى و غيره نيز آمده ولى در قرآن مجيد فقط يكبار و آنهم در معنى فوق بكار رفته است (قاموس قرآن، ج7، ص37).
ساخت‌های صرفی در قرآن
نَخِرَة (صفت): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | نَخِرَة | نَخِرَة | نَخِرَة | نَخَر: پوسيدن و متلاشى شدن «نَخِرَ العَظْمُ و العُودُ نَخرا: | قاموس قرآن، ج7، ص: 37 | |
| آفروآسیایی | *ḫVr- | خر | dry up | خشک شدن | ||
| سامی | *nVḫVr- | نخر | 'dry' (adj.) | "خشک" | ||
| اکدی | naḫru | نَخرُ | ||||