ناس (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «ناس» (nās)؛ مردم. این واژه 241 بار در قرآن کریم به‌کار رفته و با ماده «انس» (انسان) ارتباط ریشه‌ای دارد.

معنای لغوی

ناس‏: جماعت مردم. در مجمع گفته: ناس و بشر و انس نظير هم‏اند، و اصل النّاس أناس است از انس در اثر دخول الف و لام تعريف همزه از آن ساقط شده و لام تعريف در نون ادغام شده است. در اقرب الموارد گويد: بقولى الناس براى جمع وضع شده مثل رهط و قوم، واحد آن انسان است از غير لفظش.

وَ مِنَ‏ النَّاسِ‏ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِينَ‏ بقره: 8. از مردم كسى است كه گويد بخدا و روز قيامت ايمان آورديم حال آنكه مؤمن نيستند.

در آياتى نظير وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ‏ النَّاسُ‏ بقره: 13. أَمْ يَحْسُدُونَ‏ النَّاسَ‏ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ‏ نساء: 54. ظاهرا انسانهاى فاضل و بتمام معنى انسان، مراد است (قاموس قرآن، ج7، ص130).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ناس (اسم): 241 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن ناس ناس مردم مردم قاموس قرآن، ج‏7، ص: 59
آفروآسیایی *nisw- نسو woman زن
آفروآسیایی *nVs- نس man مرد
سامی *nišw- نشو 'woman' "زن"
سامی *(ʔi-)nVš- نش 'man' 'مرد'
اکدی nišū نِشُ 'mankind, people' from OAkk. on, Akkadogram in Hitt. نوع انسان، مردم' (CAD NII, 283; AHw, 796)
اگاریتی ʔinš ءِنش 'people', ʔinšt 'relatives' (DUL, 84), nšm 'people, men' «مردم» ، 'بستگان' «مردم، مردان» (DUL, 84)

(DUL, 649)

عبری nāš-īm (pl.) نَش-ِم (KB, 729)
عبری ʔä̆nōš ءَنُش 'die Menschen' (KB deutsch 68), pB. ʔä̆nōš 'man' انسان، مرد (Ja, 82)
آرامی SML nšy, OLD nšwn, OFF nšy نشی\  نشون\ نشی (HJ, 118)
آرامی Samal, DA, OffAr, OAram, Palm, Nab, Hatra ʔnš ءنش 'man, person'; Sam ʔnš 'man' «مرد، شخص» (HJ, 84)

(Tal, 52)

آرامی بایبل nǝš-īn نش-ِن (KBg, 1670)
آرامی بایبل ʔä̆nāš ءَنَش 'Menschen' مردم (KB deutsch, 1670)
آرامی یهودی nǝš-īn. The sing. nǝšā is also attested. نش-ِن. هِ سِنج. نشَ (Ja., 937)
آرامی یهودی ʔä̆nāš, ʔīnšā, ʔēnāš, ʔēnāšā, ʔīnīš, ʔä̆naš ءَنَش\ ءِنشَ\ ءِنَش\ ءِنَشَ\ ءِنِش\ ءَنَش 'being, human being', ʔĕnāš 'person, one'; ʔnš 'man, person' «موجود، انسان»، "شخص، فرد"، "مرد، شخص" (Ja, 53)

(Sokoloff, 66)

(HJ, 84)

سریانی nešš-e نِشش-ِ (Brock., 450)
سریانی ʔanāšā ءَنَشَ 'homo' مرد (Brock, 31)
آرامی جدید nâshâ نَسهَ 'man' 'مرد' (Maclean, 16)
مندایی ʔanaša, naša ءَنَشَ\ نَشَ 'human being' "انسان" (DM, 24)
عربی جنوبی Sab. ʔns1   ءنس 'man; male'; Min. ʔns1 'personne de sexe masculin'; Qat. ʔns1 'person; someoone, one, each' مرد نر؛ جنس مذکر، "فرد" یک نفر، یک، هر کدام (SD, 6)

(LM, 6)

(Ricks, 13)

مهری ʔans ءَنس 'human being', ʔǝnsáy, ʔǝnsáyyǝt / ʔǝnsōy, ʔǝnsáytǝn 'human' "انسان" (JM, 6) < Arb
جبالی ʔɛnsí / ʔɛnsɔ́ʔ ءِنسِ / ءِنسَء 'human, not jinn' «انسان، نه جن» (JJ, 4) < Arb
سقطری ʔinsíyye ءِنسِییِ 'humain' "انسان" (LS, 68)
عربی niswat-, nuswat-, nisāʔ-, nis-ūna, niswān- نِسوَت-\ نُسوَت-\ نِسَء-\ نِس-ُنَ\ نِسوَن- (BK 2, 1254).
عربی ʔins-ān- ءِنس-َن- 'Homme', ʔins- 'Genre humain, hommes', nās- 'coll. Hommes, gens' انسان (BK 1, 61)

(BK 1, 61)

(BK 2, 1366)


رجوع کنید: انس (ریشه)

منابع

نوس (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2