مهن (ریشه)
ریشه «مهن» (MHN)؛ ضعیف بودن، حقارت. این ریشه 4 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
مهن: حقارت. كمى. «امتهن الشّىء: ابتذله و احتقره». «مهين» را حقير و قليل معنى كردهاند أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ مرسلات: 20 آيا شما را از آب ناچيزى نيافريديم؟ وَ لا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ قلم: 10 بهر سوگند خوار پست اطاعت نكن (قاموس قرآن، ج6، ص302).
ساخت‌های صرفی در قرآن
مَهین (صفت فعیل): 4 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | مَهین | مَهین | مَهین | مهن: حقارت | قاموس قرآن، ج6، ص: 302 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *maha/un- | مهن | 'be weak' | "ضعیف بودن" | ||
| عربی | mhn u,17 | مهن ُ\7 | ||||