ماء (ریشه)

ریشه «ماء» (māˀ)؛ آب، مایع حیات. این واژه 63 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

ماء: آب. وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بقره: 22 راغب گفته: اصل آن موه است بدليل آنكه جمع آن امواه و مياه آمده و مصغّرش مويه است هاء آخر را حذف و واو را مبدّل به الف كرده‏اند.

«ماء» 63 بار در قرآن كريم بكار رفته و اعتناء عجيبى بآن شده است از جمله فرموده: وَ جَعَلْنا مِنَ‏ الْماءِ كُلَّ شَيْ‏ءٍ حَيٍ‏ انبياء: 30 ميدانيم كه آب را در تشكيل موجودات زنده دخالت تامّى است كه بدون آن زندگى نه وجود داشت و نه بقا.

قرآن در بسيارى از آيات روئيدن نباتات را بآب باران نسبت داده و مرتبا گفته: وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ‏ ابراهيم، 32، اين از آنجهت است كه آب درياها شور و تلخ است و براى نباتات و آشاميدن قابل استفاده نيست ولى بوسيله تبخير، آب خالص بصورت ابرها از سطح اقيانوسها بلند ميشود و بصورت باران و برف بخشكيها ميبارد و مورد استفاده حيوانات و نباتات قرار ميگيرد أَ فَرَأَيْتُمُ‏ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ، أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ‏ واقعة: 68. وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلى‏ ذَهابٍ بِهِ لَقادِرُونَ. فَأَنْشَأْنا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَ أَعْنابٍ ... مؤمنون: 18 (قاموس قرآن، ج6، ص323).

ساخت‌های صرفی در قرآن

ماء (اسم): 63 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن ماا ماا ماا ماء: آب قاموس قرآن، ج‏6، ص: 322
آفروآسیایی *maʔ- مء water اب
سامی *maʔ-/*may- مء 'water' 'اب'
اکدی مُ
اگاریتی my می
عبری mayim (pl.) مَیِم ()
آرامی mayȳ- (pl.) مَیی- ()
سریانی mayy- (pl.) مَیی- ()
عربی جنوبی mw مو
گعز māy مَی
مهری ḥemūh حِمُه
جبالی mih مِه
حرصوصی ḥemyoh حِمیُه
عربی māʔ- مَء-

منابع

موه (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2