قمص (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «قمیص» (qamīṣ)؛ پیراهن، پیراهن بلند مخصوص کشیشان. این واژه 6 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

قميص: پيراهن. وَ جاؤُ عَلى‏ قَمِيصِهِ‏ بِدَمٍ كَذِبٍ‏ يوسف: 18. روى پيراهن او خون دروغى آوردند. اين كلمه شش بار در قرآن مجيد آمده و همه در باره پيراهن يوسف عليه السّلام است (قاموس قرآن، ج6، ص39).

ساخت‌های صرفی در قرآن

قَمیص (اسم): 6 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: قمص (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی لاتین
یونانی καμισιον کامیسیون kamision پیراهن shirt Liddle-Scott, 872
لاتین camisia کامیسیا Jeffery, مشکور
عبری -
اوگاریتی qmṣ ? ? Leslau, 433
آرامی -
سریانی ܩܡܝܣܬܐ

ܩܘܡܝܣܬܐ

قُمیستا

قومیستا

qomistā

qumīstā

پیراهن camisia Brun, 599
ܩܡܝܣܬܐ پیراهن مجلسی، لباس مجلسی، تونیک f. Ar. a chemise, shirt, camisole, tunic PayneSmith, 508
مندایی -
فنیقی -
اکدی/آشوری -
حبشی qamis

qammasa

قَمیس

قَمَّسَ

پیراهن

پوشیدن پیراهن (فعل ساخته از اسم)

shirt

put on a shirt (denominative)

Leslau, 432-433
qamiṣ قَمیص پیراهن، تونیک آستین‌دار که تا پاها می‌رسد (قمیص لباس زیر اصلی برای کشیشان بوده است) ‘shirt, sleeved tunic

reaching to the feet' (it is the principal undervestment

of priests)

بنابراین قمیص یک لباس آیینی و لباس مقدس بوده است. لباس کشیشان.
سبائی -
عربی قمیص پیراهن shirt مشکور، 723

Jeffery, 243


قمیص وام‌واژه‌ای یونانی است که ابتدا به زبان سریانی وارد شده و آنگاه به زبان حبشی راه یافته است. مطابق ادعای جفری، واژه گعزی qamiṣ، منشأ واژه «قمیص» در عربی است. این ادعا اگر صحیح باشد، با توجه به آنکه قمیص در زبان حبشی اشاره به لباس بلند و مخصوص کشیشان دارد، حتما این واژه دارای بار معنایی خاصی است. در واقع، قمیص نه اشاره به لباس معمولی، بلکه اشاره به لباسی خاص دارد که دارای جنبه آیینی و مقدس نیز می‌باشد، و شاید از همین روست که در داستان یوسف (ع) می بینیم قمیص او دارای خاصیت شفادهندگی می‌شود.

منابع

قمص (واژگان)

منابع ریشه شناسی