قلل (حمل)
ریشه «قلل» (QLL)؛ برداشتن، حمل کردن، بلند کردن. این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
وَ هُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالًا سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ ... اعراف: 57. اقلال بمعنى حمل و برداشتن است، ... يعنى او كسى است كه بادها را پيش از باران مژده آور ميفرستد تا چون بادها ابرهاى سنگين را برداشتند ابر را بسرزمين مرده ميرانيم (قاموس قرآن، ج6، ص32).
ساختهای صرفی در قرآن
أقَلَّ (فعل باب افعال): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | أقَلَّ | أقَلَّ | أقَلَّ | برداشتن و حمل کردن | قاموس قرآن، ج6، ص: 31 | |
آفروآسیایی | ||||||
آفروآسیایی | *ḳul- | قل | lift, rise | بلند کردن، بلند شدن | ||
آفروآسیایی | *ḳal- | قل | fall | سقوط کردن، پرتاب کردن | ||
سامی | *ḳll- | قلل | 'carry' | 'حمل کردن' | ||
سامی | *ḳVlVl- | قلل | 'raise' | 'بالا بردن' | ||
سامی | *ḳVyVl- | قیل | 'fall' | سقوط کردن | ||
اکدی | qiālu | قِئالُ | ||||
اگاریتی | ql | قل | ||||
عربی | qll i,1 | قلل ِ\ | ||||
عربی | qll | قلل |