قلل (اندک)
ریشه «قلل» (QLL)؛ قلیل، کم، اندک، کوچک بودن. این ریشه در این معنا 75 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
قليل: كم، مقابل زياد و كنايه از بىمقدار مقابل عزيز. مثل وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُورُ سباء: 13. ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ. وَ قَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ واقعة: 13 و 14. كه بمعنى كم است و مثل قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَلِيلٌ وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى نساء: 77. بگو متاع دنيا در مقابل آخرت حقير و ناچيز است (قاموس قرآن، ج6، ص31).
ساختهای صرفی در قرآن
قَلَّ (فعل مجرد): 1 بار
قَلَّلَ (فعل باب تفعیل): 1 بار
اَقَلّ (صفت تفضیل): 2 بار
قَلیل (سور، صفت فعیل): 71 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | قَلَّ | قَلَّ | قَلَّ | قليل: كم، مقابل زياد و كنايه از بىمقدار مقابل عزيز | قاموس قرآن، ج6، ص: 31 | |
آفروآسیایی | *ḳal(Vl)- | قل | be small | کوچک بودن | ||
سامی | *ḳVlVl- | قلل | 'be small, be light' | "کوچک بودن، سبک بودن" | ||
اکدی | qallu | قَللُ | ||||
عبری | qll | قلل | ||||
حرصوصی | qel | قِل | ||||
سقطری | qel | قِل | ||||
عربی | qll | قلل |