فؤد (ریشه)
ریشه «فؤد» (FˀD)؛ فؤاد، قلب، مرکز ادراک انسان. این واژه 16 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
فؤاد: قلب. ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى نجم: 11. آنچه چشم ديد قلب تكذيب نكرد.
جمع آن افئده است فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ ابراهيم: 37. دلهائى از مردم را وادار كه بايشان مايل باشند.
إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلًا اسراء: 36. تقدير آيه ظاهرا «مسؤلا عنه» است صدر آيه چنين است: وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ ... يعنى از آنچه نميدانى پيروى مكن كه گوش و چشم و قلب همه مسؤلاند (قاموس قرآن، ج5، ص143)
ساخت‌های صرفی در قرآن
فُؤاد (اسم): 16 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | فُؤاد | فُؤاد | فُؤاد | فؤاد: قلب | قاموس قرآن، ج5، ص: 142 | |
| آفروآسیایی | *puʔVd- (?) | فءد | heart | قلب | ||
| سامی | *pVʔVd- | فءد | heart | قلب | ||
| اگاریتی | pʔid | فءِد | 'corazón, sentimiento' | قلب- احساس | [Del Olmo 609] | |
| عربی | fuʔād- | فُءَد- | 'viscères qui tiennent à l'oesophage (le coeur, le poumon etc.); coeur' | احشایی (قلب، ریه ها و غیره) که به مری متصل می شوند. قلب' | [BK 2 528] | |