صوت (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «صوت» (ṢWT)؛ صوت، صدا. این ریشه 8 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

صوت: صدا. «إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ‏ لَصَوْتُ‏ الْحَمِيرِ» لقمان: 19. راستى ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه‏ «وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ‏ بِصَوْتِكَ‏» اسراء: 64. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق شده و از آيه‏ «لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ‏ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ» حجرات: 2 (قاموس قرآن، ج4، ص161).

ساخت‌های صرفی در قرآن

صَوت (اسم): 8 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن صَوت صَوت صَوت صوت: صدا قاموس قرآن، ج‏4، ص: 161
آفروآسیایی *c̣at- صت shout, speak فریاد زدن، حرف زدن
سامی *ṣVwat- صوت 'shout' 'فریاد زدن'
گعز ṣwt صوت
عربی ṣwt صوت

منابع

صوت (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2